Al heel lang lag er een mooie stof met madras-ruit (ik dacht dat dat zo heet) en die nam ik ook mee om er tasjes van te naaien. Vanmorgen vroeg een tasje genaaid en toen was het al weer tijd om naar m’n moeder te gaan. Dit keer niet met de auto maar met de fiets en dat was fijn. Ik wilde op tijd weg om onderweg koffie te drinken. Achter deze bomen ligt kasteeltje de Gelderse Toren en daar heb ik een groot borduurwerk van. Het leek me leuk om er dan ook een foto van te maken, van die toren, maar die pret ging niet door. Een bord met verboden toegang hield me tegen. Auto’s en fietsers mogen wel even een kleine stukje de lange oprijlaan oprijden en om het goed te maken dat je daar niet verder mocht had de kasteeleigenaar daar een bankje neergezet. En dat leek me nou net een fijn plekje voor mij en m’n thermoskan. Jammer genoeg stond er al een auto met ronkende motor en die motor ging niet uit. Dus ging ik maar een eindje verderop op de grond zitten. Ik dacht erover dat er telkens zoveel dingen zijn die n’et niet goed uitkomen. Er gaat telkens n’et wat mis. En de spoorbomen gaan n’et voor m’n neus dicht. De verkeerslichten springen n’et op oranje. De vuilnisauto gaat n’et staan ronken op het plekje waar ik even moet inladen. En dat zijn maar kleine dingen maar het gaat de hele dag zo door.
Goed, toen m’n koffie op was en ik weer verder wilde fietsen reed die auto ook weer n’et weg.
En nu ben ik weer bij m’n moeder en die was n’et blij om me te zien. Andere keer naai ik weer verder aan m’n tasjes.
En thuis zoek ik dat borduurwerk wel op. En dan zal ik ook eens uitzoeken hoe ik de accentjes n’etjes kan krijgen.
Margriet, da’s nou nét stress. Dingen waar je je anders minder aan ergert zijn nu ineens veel irritanter geworden. Ik snap het helemaal, ik ken ook het gevoel. Ik kan nu wel schrijven “neem even quality time voor jezelf”, maar dat is nou weer gemakkelijk gezegd. Dat kan pas als je van binnen in jezelf de rust hebt. Gelukkig blijf je creatief bezig (veel tasjes dit keer, én je blogberichtjes met foto’s), dat helpt al weer, ook al helpt het maar een klein beetje.
Is de rust bij je moeder teruggekeerd nu ze weer op haar oude ‘stek’ woont?
Groetjes, Tineke
Bedankt voor vje begrijpende reactie. Er waren voor mijn gevoel wel honderd van die stressdingen en samenvallende dingen die net niet uitkwamen en ik werd er Kregel van. Maar de rust opzoeken helpt goed, en lekker wat voor mezelf doen.