Aandacht van de Volkskrant voor handwerk

De meeste lezers van deze blog zijn al jarenlang vertrouwd met alles wat met handwerken te maken heeft. Zij kennen de termen draad en garen, naald en speld, lapje en stof. Zij weten hoe ze die nodig hebben om daarmee iets moois te maken en zien de waarde van oud en nieuw materiaal. De drang om iets te maken was of is jarenlang een deel van iemands leven en bepalend voor vele ingevulde uren. Heerlijk om een idee vorm te geven, het materiaal te gebruiken en met de handen bezig te zijn. Dat weten wij al jàren!

Nu wordt hetgeen wij al heel lang weten steeds meer ontdekt door een nieuw en jong en groter publiek. Er zijn Instagrammers die gewoon aan de slag gaan en gelijk vele volgers verwerven en influencers worden. Er zijn grote modehuizen die het ambachtelijke en authentieke borduren verwerken in hun collecties. En er zijn grote kranten die af en toe een artikel wijden aan dit opmerkelijke fenomeen. Recent ook weer een groot artikel in de Volkskrant, onder de titel: Terug van bijna vergeten: handwerktechnieken met naald en draad (en nog goed voor het milieu ook).

In dat artikel gaat het over ‘visiblemending’ en ‘upcycling’ en zelfexpressie en wordt de curator van de recente grote tentoonstelling over borduren geciteerd: Veel meer dan bij breien of haken, kan je met borduren je individualiteit tonen. Met motief, kleur, steek- en stofkeuze laat je iets van jezelf zien.

Elk artikel is leuk om te lezen, zowel voor nieuwelingen die gelokt worden om het ook eens te proberen (en dan gelijk zo hip mogelijk), en voor ouderen die in zo’n artikel bevestigd krijgen wat we allang weten. Juist de formuleringen in zo’n artikel vind ik interessant, bijvoorbeeld deze: Zo beschouwd staat borduren voor iets groters, namelijk als een daad van verzet, iets dat indruist tegen het consumentisme, en alles waar dat voor staat. Het is een remedie tegen een gejaagde en verkwistende levensstijl.

Mìjn taak als een soort blogjes-journalist is dan om een leuke foto te verzinnen bij zo’n artikel (waar ik door mijn dochter op attent werd gemaakt) en vandaag is dat deze foto van een oud zeventiger-jaren wandkleed. Toen waren ze óók al bezig met ‘remedies te zoeken tegen verkwistende levensstijlen’ en het ‘uitdrukken van de eigen individualiteit via oude lapjes’.