Afbeeldingen borduurwerken Mies Bloch in Margriet
In dit blogje een overzicht van borduurwerken die werden ontworpen door Mies Bloch, en die werden afgebeeld en gepromoot in tijdschrift Margriet.
Een enkele keer sloot de Margriet het patroon gratis bij, zoals van de gouden koets. Maar meestal moest het patroon bij hen besteld worden.
De borduurwerken werden vaak gemaakt op gekleurde ondergrond. Dat borduurde lang niet zo prettig, ook voor de ontwerpster niet, maar het tijdschrift wilde dit omdat de figuurtjes anders zouden doorschijnen op de achterkant van de pagina’s. Het leverde wel heel goede combinaties op van de toch al goede composities.
De boerderij, de postkoets, en dan: Amsterdam met zijn fraaie torens en grachtenhuizen.
Ik zag dit patroon toen ik 16 was en wilde het gelijk borduren! En zo ging het met heel veel vrouwen die deze afbeeldingen zagen en gelijk wilden naborduren.
Nog meer Amsterdam, een speciaal patroon voor de kroning van de nieuwe koningin.
Zulke tijdsbeelden zijn toch wel opmerkelijk. Nu 54 jaar later moest je gefouilleerd worden om de oorlogsherdenking op de Dam bij te kunnen wonen.
Maar waarschijnlijk haal ik deze zin later wel weer weg. Het gaat nu om een overzicht van deze patronen, die in de Margriet werden gepubliceerd.
Het draaiorgel, wat bedoeld is om ons allemaal op te vrolijken. Dit patroon staat bekend onder de oude naam Het Pierement.
En dan Versjes van toen, in kruisjes van nu. Er zijn nog steeds liefhebbers die deze kruisjes ‘nu’ opnieuw willen inzetten om deze oude kinderliedjes te illustreren. Een goed voorbeeld ook van hoe lang een patroon in het geheugen kan blijven hangen, en hoe zo’n patroon enorm veel invloed heeft gehad.
In een volgend blogje nog meer foto’s van deze oude tijdschrift-aankondigingen van Mies-Bloch-borduurwerken.
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
6 gedachten over “Afbeeldingen borduurwerken Mies Bloch in Margriet”
Haha, die met de postkoets heb ik vorige maand op een kofferbakmarkt gekocht, ga er denk ik een tas van maken.
Leuke vondst!
Veel plezier met het maken van de tas, waardoor je nog heel lang kijkplezier van dat mooie borduurwerk kunt hebben!
Mijn oud-tante heeft eigenlijk alle 5 grote oude geborduurd, teruggezien toch heel veel werk. En onlangs kon ik het pakket van Amsterdam kopen nadat ik jarenlang die mijn buurvrouw had gezien. Toen zij kinderloos stierf, is hij naar haar vriendin teruggegaan die hem ook gemaakt had. Die had ook geen kinderen, dus waar het uiteindelijk na haar dood beland is… Dus ga ik binnenkort mijn eigen exemplaar maken.
Vijf van die grote borduurwerken! Dat is dan ook gelijk een goede illustratie van hoezeer deze patronen aansloegen bij de vorige generatie borduursters.
Wat bijzonder dat je een Amsterdam-pakket kon kopen; zoiets is best wel zeldzaam dat dit wèl was gekocht destijds, maar niet gemaakt. Leuk dat jij nu deze torens kunt borduren, nadat je al zò lang van het bestaan van dit borduurwerk hebt afgeweten!
Ik had destijds maar 10 minuten nodig, nadat ik dit plaatje had gezien, en toen wist ik dat ik dit wilde borduren. Dus ik kan uit ervaring zeggen: een heel leuk borduurproject!
Veel plezier ermee!
Eerlijk gezegd snap ik ook niet wanneer ze dat gedaan heeft, waarschijnlijk toen ze gestopt was met de fruitkwekerij (die ze alleen had moeten doen nadat haar man was overleden) en alle dochters de deur uit waren. Anders kan dat niet, maar ze had ze alle 5 door het hele huis hangen (dus ook die met de versjes). Ze borduurde en breide sowieso daarna nog veel, zoals alle flower fairies van Ariadne.
Ik moet bekennen dat ik als puber (toen mijn buurvrouw het schilderij kreeg) het niet zó kon waarderen: te strak, te sober van kleur (1 kleur per huisje bijvoorbeeld), daardoor vlak (weinig diepte), wel weer heel veel torens, ed. Nu, na 40 jaar, zie ik het wel waar de kwaliteit in zit: juist daarin. Toen het pakket voorbij kwam, moest ik het dan ook hebben.
Hallo Hennie,
Je brengt de kenmerken van MiesBloch-patronen goed onder woorden: strak, sober van kleur, en vlak (zonder diepte).
Het sprak de generatie van onze schoonmoeders en tantes dus wel aan, gezien de grote hoeveelheid borduurwerken die er toen zijn gemaakt.
Nu kijkt de nieuwe generatie weer anders tegen deze kenmerken en kwaliteiten aan, en zijn die eenvoud en eenduidigheid van deze borduurpatronen juist weer positief.