M’n zoon woont een paar maanden voor een stage in een arm land in Afrika. Hij belt af en toe, want dat kan gelukkig. Hij zit in een stad waar geen stromend water is en geen electriciteit. Off the grid, heet dat. Maar de tweede dag regelde hij wel gelijk internet, en we waren blij dat dat kon. Hij woont in een klein huisje bij iemand anders in waar de kippen ook vrij in-en-uit lopen. En altijd opletten met eten. De hygiëne is wat anders dan hier en als je ziek wordt dan kun je nergens heen. Het is een beetje primitief allemaal. Op de achtergrond leven we mee natuurlijk. We horen de vorderingen van z’n onderzoek. En dat hij er inmiddels genoeg van heeft om elke dag mango en rijst te eten want veel meer is er niet. Gelukkig wel eieren. Het is toch wel heel wat hoor! Om de enige blanke te zijn in een totaal andere omgeving.
De vorige keer dat hij in Afrika was haalde ik wat Afrika-spullen tevoorschijn en hing een hele muur vol. Dat vond ik leuk om tegenaan te kijken. De tas (links) kwam erbij te hangen toen het gezelschap weer terug was. Want m’n man en dochter gingen onze zoon aan het eind van z’n stage toen opzoeken en ze kwamen met z’n drieën terug. Zo’n trip zit er nu niet in. In een land waar de ebola hard heeft toegeslagen is nog niet zoveel toerisme-mogelijkheid. Maar kunstzinnigheid is er wèl. Altijd en overal. In elke cultuur worden mooie dingen gemaakt, met de middelen die er zijn. Van hout of van stro soms, maar kunstzinnigheid is er altijd. En de kleuren…. ik hou van de Afrikaanse kleuren en motieven!
(De twee kussens op bovenstaande foto’s borduurde ik zelf)
2 gedachten over “Afrikaanse muur”
Nou Margriet, dat is niet niks, je zoon daar in Afrika voor een poosje. Sterkte met het wachten op nieuws en de terugkomst van je zoon.
Je sfeerfoto is weer helemaal top.
Liefs, Ineke
Bedankt Ineke. We kijken inderdaad al weer uit naar z’n thuiskomst. Zulke reizen zijn voor mij aanleiding om lekker even bezig te zijn met wat spulletjes, dus wie weet welke foto er straks weer van komt.