Daar was ik weer: na afloop van een lange tandarts-behandeling nog even naar de nabijgelegen rivier. Het was een middag-afspraak geweest, en het werd al bijna donker. Toch wilde ik graag nog even een stukje lopen op de dijk. Meer dan twee uur had ik in de tandartsstoel gelegen en daar wordt je moe en stijf van. Dan is het zo fijn om na afloop even de benen te strekken. Ik liep niet gewoon, ik huppelde! Niemand die me daar ziet, ik kan gewoon even gek doen en ontladen.
En nu op m’n blog ook even ‘ontladen’ met deze foto’s. Na een lang voortraject is de tandarts nu bezig met de opbouw van m’n gebit. Vorige week schreef ik daarover. Vandaag weer een stuk verder gekomen. Het is nog geen ‘kerst’, maar we zijn al een heel eind in de goede richting!
De kerstkrans bungelt niet alleen aan het hek van een drassig stoppelveld vlakbij een Nederlandse rivier, maar hij bengelt ook in m’n shop. Voor wie ook vindt dat kerst al aardig dichtbij komt!