Antilliaans wandkleed op Soestdijk

Op het verlaten paleis Soestdijk hangt nog het wandkleed wat Juliana en Bernhard kregen bij hun huwelijk. Het was een geschenk van de Nederlandse Antillen en is een ontwerp van Hildegard Brom-Fischer. Ook de verdere inrichting van deze kamer hoorde bij het geschenk.
Eén maand voor de sluiting van het paleis voor publiek bezochten mijn man en ik dit paleis en volgden een rondleiding. We kwamen in deze eetkamer, waar de zon prachtig naar binnen scheen. Vanachter het lijntje vanwaar je niet verder de kamer in mag maakte ik deze foto. Op dat moment kwam de vrijwilligster langs met wie ik al eerder een leuk contact had gehad. De drempel was daardoor laag om nog een keer een praatje te maken. Ik vroeg haar nog wat informatie over dit mooie wandkleed en vanachter het lijntje wees zij mij enkele bijzonderheden aan. “Heb je dat visje gezien, met dat kroontje op? En die twee konijntjes, die zijn ook zo leuk!” Samen stonden we te genieten (want ze wist al van mij dat ik handwerkliefhebber ben) en toen hoorde ik mijzelf ineens vragen: “Zou ik misschien heel even àchter het lijntje mogen, voor een paar close-up foto’s?” Dat mocht.

Het is nog niet duidelijk wat er met het wandkleed gaat gebeuren. De vrijwilligster wist het niet. Op een blog van de werkgroep Caraïbisch uitzicht las ik dat zij zich zorgen maken dat het wandkleed straks misschien ‘verdwijnt’. Het zou kunnen dat het kleed door de nieuwe eigenaar van het paleis min of meer is overgenomen en er geen waarde aan hecht. Wat gebeurt er dan mee? Zo’n kleed zou toch wel in een museum terecht moeten komen.
Ik overweeg om de andere foto’s die ik maakte, van de geborduurde dieren en planten en al die leuke details, op een nieuw-te-maken afdeling op mijn blog te plaatsen. Dit is koninklijk erfgoed, wat nog wel door meer mensen bewonderd zou mogen worden.

“En weet u waarom ik dit kleed óók zo leuk vind?” vroeg ik tegen de vrijwilligster. “Omdat het zo typisch de stijl van borduren van die tijd weerspiegelt” zei ik. Ik dacht op dat moment aan een oud handwerkboekje, wat nèt besteld was voordat wij naar Soestdijk vertrokken, op die zonnige zaterdag. Deze oude handwerkboekjes met overzicht van vele borduursteken worden wel vaker besteld. Er is weer belangstelling voor. En dan is het extra mooi om zo’n prachtig wandkleed te zien, helemaal in de stijl van 1937.

En dat boekje (en de andere bestellingen) ga ik nu verzendklaar maken! Nadat ik nog even gezegd heb: als iemand nù nog eens een boekje zou willen maken met een overzicht van kenmerkende borduurwerken van de vorige eeuw, dan zou een foto van dit wandkleed er denk ik wel in mogen!