Appeltaart

Even een update over het verloop van ons appeltaart-weekend. Toen ik op vrijdagmiddag bezig was met het bakken van de meest Hollandse taart, viel mijn oog op een schaaltje spagetti, nog over van de vorige dag. De appels had ik al in de vorm gestort, toen ik besloot nog een bodempje met sliertjes daaronder te leggen. Dus de appels even terug, spagetti-slietjes erin, en vervolgens weer de vulling daarop. Ik was gewoon benieuwd wat er zou gebeuren en dacht: spagetti is toch ook gemaakt van tarwe? Op vrijdagavond aten wij eerst  een voedzame mama-maaltijd met rode kool, want ik denk dan altijd: “Dat eten ze vast nooit zelf”. En daarna was het tijd voor de koffie-met-taart. “Volgens geheim recept” zei ik toen we met ons vieren in de kamer zaten. Al gauw kwamen de opmerkingen over de sliertjes onderin de taart. Ze waren zeer verbaasd, maar toch ook weer niet, want ik doe wel vaker gekke dingen. Ik heb er heel wat opmerkingen over moeten horen en uiteindelijk zegde ik toe: “Ik bak er nog wel één!” Die staat nu in de oven. Intussen laat ik even deze oude foto zien, van een eerdere taart. Deze oude pannelappen heb ik nog steeds in gebruik. Ik maakte ze lang geleden, toen ik het leuk vond om zoveel mogelijk kleurtjes in één pannelap te gebruiken. Dat geeft dit vrolijke effect.

O ja, terwijl ik zojuist bezig was met die tweede taart, viel mijn oog op een schaaltje rijst, wat nog over was van gister. Ik heb me weten te beheersen…..