Appeltaartweekend

Zo zaten wij vorig jaar op een weekend in oktober op zaterdagochtend langs de rivier. Sinds onze kinderen studenten werden zei ik elk jaar: “En nù is het tijd voor een appeltaartweekend!” Meestal had ik zoon en dochter dan al een paar weken niet gezien en ineens kan mijn moederhart dat dan niet meer volhouden. “Er zijn weer goudreinetten en ik bak appeltaart, komen jullie?” Gister mocht ik mijn hart weer ophalen aan lekker in de keuken staan (voor vier koken is toch anders dan voor twee), en toen de achterdeur openging op vrijdagmiddag om een uur of vijf (ze komen altijd vlak voor etenstijd, maar dat zal toch wel bij iedereen zo gaan?) rook het hier lekker naar appeltaart. Vorig jaar namen we de appeltaart mee naar Bronkhorst, het kleinste stadje van Nederland, waar we een mooie herfstwandeling maakte. Ik zocht de foto even op. Een picknicktafel stond precies op de goede plek. Maar één ding was ik nog vergeten: een oud tafelkleed! Inmiddels heb ik diverse oude maar nog heel bruikbare tafelkleden verzameld waar ik uit kan kiezen. Ik wil ze later nog op m’n shop zetten. Vooral dit geborduurde tafelkleed is goed bruikbaar voor een herfstpicknick. Maar eerst gaan we met ons vieren vandaag leuke dingen doen. Want het is appeltaartweekend! Jullie ook een fijne dag gewenst!

Eerste foto: appeltaart van vorig jaar, zomaar op de grond. Tweede foto: appeltaart van dit jaar, op oud geborduurd tafelkleedje.