De zon in de zee-zien-zakken kan alleen als je op het strand staat, maar op andere plekken de zon-zien-zakken is ook mooi. We maakten een avondwandeling op de hei, dronken koffie bovenop een grafheuvel (wat ook wel gek voelde) 
en daarna draalden we nog wat in het bos omdat het avondlicht zo mooi was. Ik had een tas meegenomen met een boek en de thermoskan en een kussentje en het leek me leuk om die tas op de hei te fotograferen. Het is m’n “complimenten-tas”, gemaakt van een onafgemaakt borduurwerk. Als ik er mee loop, krijg ik vaak opmerkingen. En dan ga ik dromen van nog eens een tassen-workshop bij mij thuis. Met een groepje naaimachines en een groepje vrouwen…. gezellig! Maar eerst is het nog even zomer en dat brengt bij mij een onstuitbare drang om buiten te zijn. Vanavond dus de hei. Daar wil ik elk jaar in augustus graag een paar uur vertoeven. Toen we bovenop die grafheuvel zaten en uitkeken over de paarse vlakte, kwam er een mevrouw naar boven geklommen die wel graag even een praatje wilde maken. Ze zei dat de hei toch niet zo paars was als anders. Of is de paarsigheid al op z’n retour? Hoe dan ook: de paarse hei maakt me blij!
Wil je reageren?