Bezoek aan Noord Limburg

Er zijn nog zoveel mooie plekjes in Nederland die we eigenlijk niet echt goed kennen. Het is heerlijk om af en toe de gelegenheid te hebben om een paar dagen in een oud gebied te zijn wat voor ons nieuw is. Deze zomer boekten we een midweek en nog een weekend in maanden waarvan we verwachtten dat het dan wel rustig zou zijn. In dit blogje een korte impressie van ons weekend in Noord Limburg.

Pierre Cuypers is de beroemde architect en rijksbouwmeester van vele bekende gebouwen, o.a. bekend van het Rijksmuseum en kasteel de Haar. Maar hij was in de eerste plaats architect van kerken. Met meer dan 70 kerken die hij bouwde was hij medebepalend voor veel dorps- en stadsgezichten. In Roermond is een heel museum aan zijn leven en werk gewijd. Het was heel interessant om dit museum te bezoeken.

De zalen in het museum geven een totaalbeeld, met aandacht voor de vele aspecten van deze alles-ontwerper. In deze kamer fotografeerde ik twee oude kleedjes in de vitrine, en die foto wil ik later gebruiken in een blogje over oude kleedjes-technieken. Voor dit blogje is het totaal-overzicht interessant. De entourage geeft een kader ook aan oud handwerk.

Cuypers’ werk was sterk beïnvloed door de 13e-eeuwse Franse gotiek. Hij ontwikkelde een vrije neogothiek die later vaak bekritiseerd werd. Meerdere keren heeft hij bijvoorbeeld de stijl van oude gebouwen bij restauratie-opdrachten zodanig veranderd dat deze meer voldeden aan zijn eigen ideaal en de oorspronkelijke stijl aantastten.  Een vroeg voorbeeld hiervan is de omvangrijke restauratie van de Munsterkerk in Roermond, waarbij Cuypers twee oorspronkelijke torens liet vervangen door nieuwe, een barokke toren liet slopen en twee andere, onvoltooide torens sterk liet verhogen. De architect en bouwmeester had inmiddels zoveel macht dat hij dat gewoon voor elkaar kreeg.

Na deze uitleg gingen we natuurlijk die kerk eens bekijken.

Best wel een belevenis om daar zo te lopen. De gesloten parasollen die net als de torens naar boven wijzen.
Deze Munsterkerk werd negen eeuwen geleden gebouwd als grafkerk voor de Graaf van Gelre. Nog altijd is het praalgraf van hem en zijn echtgenote het middelpunt van deze kerk. We hoorden vertellen dat het een uniek stuk nationaal en ook internationaal cultureel erfgoed is.

Net als de kroonluchter waaronder de twee liggen.

We bezochten nog meer kerken, ook één op zondagochtend om een dienst bij te wonen. Er is veel gebouwd en gevierd en geleefd in het verleden en al die eeuwen staan daar de kerken en liggen daar de graven. Mensen bouwden indrukwekkende kerken en kathedralen, maakten kunstvoorwerpen die tot het cultureel erfgoed gingen horen, vertoonden verbluffende mogelijkheden in hout en steen, voegden zich naar rivieren, richtten het landschap in, en al die eeuwen lang zijn er deskundigen die het erfgoed behouden en doorgeven, en vrijwilligers die deuren open doen zodat bezoekers ervan kunnen genieten.
En ook in corona-tijd, waarin alle horeca dicht is, is het een genot om een paar dagen een oud gebied te bezoeken en een beetje kennis te nemen van de rijke geschiedenis. Opwarmen deden we wel in de auto, die we bijvoorbeeld parkeerden op een oud dijkje, om daar even thermoskannenkoffie te drinken. We keken vandaar uit op de gebouwen van Steyl, waar we een ander museum bezochten. De foto’s daarvan bewaar ik tot januari.
Het was heerlijk om weer even weg te zijn, en te genieten van weidsheid en geschiedenis.