“Textiele werkvormen” was een bekende uitdrukking in het onderwijs in de tweede helft van de vorige eeuw. Er werden allerlei vernieuwingen doorgevoerd en men wilde de strenge overdracht van vaste regels en uitgangspunten loslaten. Dat bracht een hoop chaos met zich mee, maar daar zullen we het nu maar niet over hebben. Ook op handwerkgebied werd er volop geëkspirimenteerd. Enerzijds wilde men de vrije en kreatieve ontwikkelingen van kinderen bevorderen, en zoveel mogelijk vrije expressie stimuleren. Anderzijds was er toch ook nog wel de wens om wat technische uitgangspunten aan te reiken. Zoals hoe je moet haken en breien (en verven en kliederen). Het boek Textiele werkvormen voor kinderen van Hetty Mooi geeft een goed beeld van die tijd. Dit boek uit 1975 geeft toch nog wel veel gedegen informatie over: vlechten, weven, naaldweven, vingerhaken, knopen, rijgen en doorstoppen op grof materiaal, applikatie, kralen oprijgen, knopen etc. Veel van die onderwerpen werden op kindernivo gebracht: vanaf 5 jaar kon een kind een textielkollage maken of leren vingerweven of vingerhaken. Eigenlijk best een leuk boek.
“Bij de hand” is een titel die ook wel in de context van textiel-onderwijs zou passen, maar dit is de naam van een textiel-tijdschrift wat in de tachtiger jaren verscheen. Ik kende het niet, en anderen misschien ook niet. Leuk misschien om het even te zien. Het lijkt wel wat op het tijdschrift Bijvoorbeeld uit diezelfde tijd, en voorlopig stop ik het in m’n shop maar even in die categorie. Er staan artikelen in die voor die tijd actueel waren (over struktuur en textuur en kunstbeschouwing en textielfabrieken en tegenstellingen en dergelijke). En sommige artikelen zijn opnieuw lezenswaardig.
Bewaren
Bewaren