De stoere rode vuurtoren op het noordelijkste puntje van het eiland is het symbool van Texel. Het is de enige vuurtoren in Nederland waar je aan drie kanten over zee uitkijkt. Wat ze er niet bijvertellen is dat het hier af en toe een uurlang zo’n herrie is dat je denkt dat je in oorlogsgebied bent. Twee straaljagers vlogen rondjes boven dit plekje aan de Noordzee en de Waddenzee en we waren opgelucht toen dat weer klaar was.
Normaal let ik altijd goed op of iets recht hangt of staat maar met twee gevechtsvliegtuigen boven m’n hoofd lukte dat kennelijk niet. Maar je kunt toch wel zien dat dit mijn gebreide stola is die ik gebruik als sjaal, vooral op momenten dat ik niet weet wat het weer gaat doen. Je weet niet of het zo zonnig blijft of dat ik dadelijk bij de zee blij ben dat ik iets warms om me heen kan slaan.
En dan kom je daar, op dat uitgestrekte strand: ongelooflijk! Werelderfgoed! Een belevenis om hier te zijn!