De afgelopen weken heb ik geboorte-berichten ontvangen, maar ook diverse rouw-kaarten. Een overlijden is altijd verdrietig omdat er een einde kwam aan een heel leven, wat gedurende vele jaren geleefd werd. Soms is de dood een sluitstuk na een periode van ‘afnemende krachten’ en dan lijkt een begrafenis misschien iets minder verdrietig maar is er toch altijd wel de ernst van het definitieve: nu is het voorbij. Bij elk bericht van overlijden in mijn omgeving leef ik altijd mee. Ook geef ik graag bloemen: bloemen geven troost, brengen een boodschap, raken de ziel. Vandaag wordt een oudere mevrouw begraven die veel hield van de kleur rood, en gister kocht ik alvast een bos prachtige Amaryllissen. Dit schilderijtje in platsteek haalde ik even tevoorschijn voor de foto, maar plaatste ik al eerder in de shop. Ik vind het een mooi beeld: de felgekleurde bloemen op de zwarte ondergrond.