“Het is niet zomaar een tas. Het is een bilum!” Hier en hier introduceerde ik al twee keer de ‘bilum’; voor veel mensen waarschijnlijk een onbekend woord. Ik ben zelf al heel lang enthousiast over deze speciale tassen, die in Papua Nieuw Guinea worden gemaakt met een bijzondere techniek. Er is veel variatie in patronen en kleuren en kenners kunnen aan de bilums zien uit welke streek van het grote land ze komen. Ik kreeg mijn eerste bilum lang geleden van mijn zus en later kwamen er nog een paar bij.
Ik nam ze gister allemaal mee naar een landelijk bruggetje om ze daar te fotograferen, want in een landelijke omgeving komen ze het beste tot hun recht. Mijn zus en zwager hebben twintig jaar in Papua Nieuw Guinea gewoond, in een omgeving die nog veel ‘landelijker’ is. Veel van de middelen die wij hier gewend zijn, zijn daar niet of moeilijk te krijgen. Toch maken de vrouwen de mooiste tassen! Op dit filmpje kun je een indruk krijgen van hoe ze dat doen. Het produktieproces van deze tassen vind ik fascinerend en het resultaat heb ik altijd schitterend gevonden.
Ik koester mijn bilums en vandaag kies ik er één uit om mee te nemen naar een heel bijzondere gelegenheid: een promotiezaal! Mijn zwager promoveert op een verdergaande studie waar hij in Papua Nieuw Guinea mee was begonnen. Welke van deze kleurrijke bilums zal ik meenemen om tegen de achtergrond van een plechtige universiteitsomgeving te fotograferen? Ik hou wel van wat contrasten, en daarom heb ik deze patronen ook altijd zo mooi gevonden. De vrouwen die dit maakten wisten heel goed hoe ze contrast en kleur zo goed mogelijk konden laten uitkomen. En mijn zwager? Hij gaat vandaag een bruggetje over!