Oud Hollandse tegeltjes maken al bijna vier eeuwen deel uit van de cultuur. De productie hiervan begon in het midden van de Gouden Eeuw, in een stijl die duidelijk was beïnvloed door het porselein dat uit het verre Oosten hier naar toe werd verscheept. De kleuren waren traditioneel blauw en wit. De tegels die voor de Hollandse interieurs werden vervaardigd, werden versierd met afbeeldingen van alledaagse taferelen, zoals volksspelen, beroepen, scheepvaart en molens. Ook werden er afbeeldingen op aangebracht van exotische dieren en bloemen. En vooral de Bijbelse taferelen waren zeer geliefd in de calvinistische huishoudens van die tijd.
Rijke burgers versierden hun huizen en haarden met deze tegels. De tegels waren niet alleen decoratief, maar ook praktisch want ze functioneerden als isolatie. De tegels waren niet goedkoop, dus vooral voor de gegoede stand, die daarmee ook hun ‘welstand’ konden showen. Hoe rijker het gezin, hoe uitgebreider het tegelwerk.
Dus wat deden de armere mensen (in latere tijden)? Die borduurden de tegeltjes na! Er zijn talloze afbeeldingen die ook konden worden geborduurd, en dat werd vooral in de vorige eeuw gedaan. Ik heb een aantal van die borduurwerkjes verzameld en veel hebben een degelijk eikenhouten lijstje. Dat duidt op het begin en midden van de vorige eeuw, toen die eikenhouten lijstjes volop werden gemaakt.
In onze tijd zijn de Oud Hollandse tegeltjes weer in de mode, en de ontwerpen worden door kunstenaars en ambachtslieden weer ingezet in nieuwe toepassingen. Dat maakt de òude interpretaties, namelijk de geborduurde, ook weer leuk! Lange tijd werden ze verguisd in kringlopen en rommelmarkten, maar nu mogen ze weer.