Het was wel een bijzondere dag vandaag, met al die sneeuw. Op zulke dagen hou ik heel erg van ‘de blauwe Stunde’, dat is het laatste uurtje van de dag waarop het licht snel vermindert en soms wat blauwig is. Dan zit ik soms gewoon een tijdje op de bank naar buiten te kijken. De geluiden van buiten komen anders binnen, je hoort nog wat sneeuwschuivende buren, auto’s die over een opgevroren ijslaag door de straat rijden. Iedereen is weer blij als hij veilig thuis is. We kunnen bijna aan de rustige avond beginnen. Wat een aparte dagen!
En alles lijkt ook anders wanneer er sneeuw ligt. Een sjaaltje met granny squares en wat versiering van melkdoppen. Ik krijg bijna de neiging om een sneeuwpop te maken, maar dat is dan iets voor morgen. De blauwe Stunde is voorbij, het is grijs-grauw-donker. Fijne avond!
Wil je reageren?