Deze foto had ik liever niet willen maken. Een metershoge bloeiende kersenboom werd vandaag gerooid. Hij stond in m’n uitzicht, aan de overkant van de straat, en het busje van de werklieden stond de hele dag voor m’n deur. Ik begin er inmiddels al aan gewend te raken. ’s Morgens om half acht denk ik: “Nog een kwartiertje rust”, en om kwart voor acht zucht ik: “Daar zijn ze weer.” Nou begrijp ik ook wel dat een tuin af en toe opnieuw moet worden aangelegd, maar leuk is anders. Er moesten stenen worden geslepen en het was gewoon de hele dag lawaaierig. Dus ging ik maar weg. En toen ik terugkwam lag die boom in stukken gezaagd in een aanhangwagen. En aangezien die wagen voor m’n deur stond, liep ik maar even naar buiten met m’n snoeischaar. Nog een paar dagen plezier van een boom die al jaren elke lente zo mooi bloeide.
Nou, genoeg getreurd. Ik was wat bezig met wat witte handwerkjes te fotograferen, maar ik schoot er niet mee op. Alleen een oude waschzak (rechts op de foto) is klaar om op m’n shop te zetten. Een jaartje of honderd oud denk ik, maar misschien ook iets minder. Wie wil er nog een oude waschzak? Hij gaat al héél lang mee. Langer als een kersenboom in ieder geval.