Blog

Lieve witte klokjes steken overal hun kopjes omhoog. Kleine klokjes die niet hoorbaar klingelen maar zichtbaar tringelen en het laten zingelen in ons hoofd: het voorjaar komt eraan!

Op de laatste dag van een tentoonstelling van werk van Jip Wijngaarden, ontmoette ik de kunstenares zelf. Ik vond het fantastisch om mijn bewondering voor haar aansprekende verwerking van joodse symboliek zelf te kunnen zeggen.

Behoefte aan kleur? Een borrelglaasje is al genoeg om de lente in huis te halen.

Een boek waar veel breisters van lekkerbekken: het oude boek over Nederlandse visserstruien.

Achterop het boek “Over merklappen gesproken” stond een alfabet afgedrukt en dat intrigeerde me. Dit alfabet werd in een boekje van Schönberger in 1527 gepubliceerd. Dus ik heb een patroon van bijna 500 jaar oud gebruikt.

Dit borduurwerk is reuze geschikt om de (oude) lijst van los te halen en er iets anders mee te doen. Ik las een leuke blog van iemand die dat had gedaan, met precies hetzelfde borduurwerk.

Ook al zijn er op het gebied van quilten talloze nieuwe en moderne boeken te koop, die oude retro-boeken uit de begintijd van het patchwork zijn ook weer leuk.

Een oude traditie verpakt in een commercieel doosje.

Al in 1855 werd opgemerkt dat de karakteristieke tradities van Hindeloopen bedreigd werden en kwam iemand op het idee om alle ‘merkwaardigheden’ uitgebreid te beschrijven. Dit werd tachtig jaar later van zo’n grote waarde gezien dat het boekje als fotografische herdruk opnieuw werd uitgebracht.

De essentie van een plant weergeven, en dan in kruissteek. Dat kon de begaafde tekenares Gerda Bentsson. Zij tekende planten en vruchten waar ze eerst systematisch onderzoek naar had gedaan. Ze observeerde scherp. Elke plant en iedere vrucht heeft een speciaal karakter dat ze trefzeker vastlegde. En daarna maakte ze composities.

Motifs pour broderies kunnen goed met perlé garen worden geborduurd.

“Alles draait om wol” hoorde ik iemand zeggen. De eerste zin uit een oud Engels boekje: “Wool! How many people realise what a romantic story lies behind that almost magic word. Wool is the oldest Britisch industry and the history of England is largely the history of wool.”

Een knipsel met een boodschap. Waarschijnlijk van voordat de term mindfullness in opkomst kwam. Handwerksters weten al heel lang dat handwerken bijzonder mindfull is en dat het helpt om te onthaasten.

Ik ging nog een keer theedrinken in die mooie tearoom, en de eigenaar keek er nu niet meer van op dat ik gewoon wat gehaakte kleedjes op zijn mooie tafeltjes legde.

Oud kraagje op antieke paspop.

“In de geschiedenis van de textiel is de materiële ‘kant’ een uiterst boeiend verschijnsel omdat dit weefsel meer dan vier eeuwen in West-Europa een prominente plaats heeft ingenomen”, lees ik in de inleiding van dit mooie boekje. Later werd de kunst ontwikkeld om kant machinaal te vervaardigen.

Kinderborduurwerkjes die na voltooiing niet worden ingelijst maar op een rommelmarkt of kringloop terechtkomen: dat vind ik altijd wat sneu voor het kind wat het heeft gemaakt. En ik begrijp het ook niet zo goed. Het is voor het kind veel stimulerender als een volwassene zo’n borduurwerkje even verwerkt waardoor het kind er trots op kan zijn.

Quilters-van-nu zijn eraan gewend geraakt dat we een overvloed van mooie boeken tot onze beschikking hebben, dat we naar gezellige workshops en cursussen en bee’s kunnen gaan, en dat we op internet tutorials in overvloed kunnen bekijken. Aan het eind van de vorige eeuw was dat allemaal nog niet het geval. Ik heb wat lesmateriaal van de opkomst van het quilten in de tachtiger jaren illustreert.

Vandaag (op 2-2) precies twee jaar en twee maanden en twee dagen geblogd!
En ik was bij het invoeren van m’n artikelen gekomen bij nummer tweeduizend.

Een kreet uit een Burda thema-nummer over frivolité: “Nauwelijks te geloven dat dit alles uit twee draadjes kan ontstaan!”

Geborduurde versierde letters. Als je naam begint met een M or R kan het een leuke applicatie zijn.

Het boek Nieuwe Borduurideeën van Lis Paludan heb ik altijd leuk gevonden. En nu weer! Het komt uit 1973. Toen was het nieuw, een tijdlang was het oud, maar nu is het opnieuw nieuw.

Een kalender van de Haandarbejdets Fremme èn het grote kruissteekboek uit de Ariadne Handwerkbibliotheek laten allebei dezelfde twaalf bomen zien. Allebei uit 1974.

Bij een borduurwerk wat je vaak heen-en-weer draait is het soms lastig om te zien welke kant de kruisjes ook weer op moeten gaan. Daarom heb ik in een hoekje een half kruisje gezet wat de richting aangeeft.

De A van Ajour, de B van Broderie, de C van Cavandoli, de D van Draad opnaaien, de Z van Zakken en Zomen en Zelfkant. En alles daar tussenin staat allemaal duidelijk in dit boek beschreven.

Kunstbreien of Kantbreien geeft prachtige effecten. In Duitsland heet het Spitzen-Strick-Kunst.

Vroeger (rond 1900) werden lange stekenlappen gebreid, enerzijds om de techniek te oefenen, anderzijds als een verzameling van patronen waar niet iedereen beschikking had over een eigen boekje waar de steken in stonden.

Soms moet je nog een paar detail-foto’s maken om te zien hoe mooi iets is. Zoals ik net bij dit antieke kussentje deed: door de close-up wordt nog duidelijker wat een bijzondere techniek hier is gebruikt.

Op de landelijke bijeenkomst van de vereniging Merkwaardig hingen vandaag tientallen geborduurde lappen aan de muren. De motiefjes op deze lappen werden in het voorbije jaar telkens per maand gepubliceerd en heel veel vrouwen deden mee om zo zelf hun eigen merklap te borduren.

Nu merklappen en alles wat met borduren te maken heeft, weer zo in de belangstelling staat, is het extra waardevol wat de vereniging Merkwaardig doet: zij geven een historische setting door o.a. het aanbieden van lezingen op hoog nivo.

Oud en afgesleten: een ‘rode school lapje’ van honderd jaar oud. Gelukkig is het bewaard gebleven, want nu vinden we dit soort oude merklapjes weer prachtig. Vandaag is de landelijke ontmoetingsdag van de vereniging van merklapliefhebbers, en dat is de juiste plek om dit soort oude lapjes te laten zien.

Etnische kleding: honderden stijlen, schitterende en overvloedige kleuren, sterke contrasten, betekenisvolle patronen, oogverblindende versieringen, uitbeelding van verschillende rangordes, grote kunstzinnigheid, kortom: juwelen van traditionele mode.

De negentiende eeuw zat vol met franje. Ik heb vier oude stukken franje voor m’n shop.

Aan het eind van de eerste van de twaalf maanden van het jaar. Zo, dat is gelukt om iets heel ingewikkeld te zeggen. Anders: op de laatste dag van januari laat ik dit borduurwerk uit het Kruissteekboek van Mies Bloch zien. De louwmaand is voorbij, nu naar de Sprokkelmaand.  

Veel borduursters hebben goede herinneringen aan deze oude thema-tijdschriften die de Libelle, de Margriet en de Ariadne uitbrachten in de negentiger jaren.

De vordering van mijn nieuwe oud-hollandse motief wat ik aan het borduren ben. Morgen krijg ik nog veel meer van dit soort motieven te zien want die zijn het afgelopen jaar veel geborduurd door leden van de vereniging Merkwaardig.

Voor wie ze nog nooit gezien heeft: zo zagen dames onderbroeken er vroeger uit.

In de negentiende eeuw was het in de mode om luxe kralentasjes te breien. In de tentoonstelling in Leeuwarden waren een paar mooie exemplaren tentoongesteld.

Folklore doet het altijd goed.

Op één van deze boeken staat: “Poppen om mee te spelen of naar te kijken”. En dat geeft het precies weer waar poppen voor zijn.

Hier wil ik een tas van maken. Hebben jullie ook meer plannen dan tijd om ze uit te voeren?

Een mooi boek over weven op kleine weefraampjes en ook een tip: aan oudere dames die veel handwerk in huis hebben vragen: “Wat mooi, heeft u dat zelf gemaakt? Vertelt u daar eens wat van?”

Op vrij korte termijn had ik een blog-ontmoeting georganiseerd en vanmiddag dronk ik thee met een paar leuke vrouwen.

In Utrecht is het vrolijkste museum van Nederland, want daar kun je allerlei muziekinstrumenten vrolijke wijsjes horen spelen. Alleen niet op maandag, maar dat was ik even vergeten. Op dit patroon is de hollandse happiness uit de zestiger jaren vrolijk weergegeven.

M’n borduurwerkje past wel bij een reis van oost naar west naar zuid en noord. Ik ben weer begonnen aan een nieuw-oud-hollands motief.

Achterop een standaardwerk over merklappen is een alfabet afgedrukt wat er nogal oud uitziet. Het leek me leuk om het te borduren, maar ik ben zeker niet de eerste die dat doet.

Van het bovenste gedeelte van een geborduurd schilderij maakte het Zuiderzee museum ansichtkaarten. Het is het gebouw van het Binnenmuseum in Enkhuizen.

Kleine kussentjes: zodat er altijd wat te borduren èn te slingeren is.
Of ook: klein kussentje voor kleine winter…