Blog

Ik stond laatst voor een poppenkraam, en die poppen hadden streekdracht aan!

In november nog even denken aan ‘vroeger’. Zowel vroeger als: “toen het zomer was en de zon zo lekker scheen”‘. En als “vroeger toen ze buiten op de stoep met de hele familie aan het breien waren”.

Dit tasje is een erfstuk van m’n handwerktante. Ik nam het mee en neem het nog steeds vaak mee. De afwerkrand is gehaakt met hele kleine en strakke ‘vasten’. Verder gaat dit blogje over de reacties die ik krijg op m’n blog en wat ‘wegversperringen’ daarbij.

Veel vroegere kalenders met afbeeldingen van borduurwerken zijn nu verzamelaars-items en zijn nog steeds erg mooi om te zien. En er worden nu ook weer nieuwe agenda’s uitgebracht, zoals de Textielagenda 2016.

Bloemencirkel: in het najaar bollen planten om in het voorjaar bloeiende bloemen te zien!

Nijntje bestaat 60 jaar en daar wordt in Utrecht flink wat aandacht aan besteed. Op verschillende plekken in de stad kun je metershoge beelden tegenkomen van het wereldberoemde konijntje. En natuurlijk is Nijntje ook een heel leuk borduur-onderwerp.

Spontane gesprekjes waarbij we even kunnen vertellen wat ons dwarszit: dat hebben we als vrouwen nodig.
En soms werkt het uit om even op een rustig plekje te zitten. Even het meeleven van de ander ervaren. Dat doet goed.

Anker borduurpatronen bevatten een inlegvel waarmee je zelf het patroon op de stof kon strijken. Voor makkelijk borduurplezier met stijlvolle bloemen en versieringen.

We liepen nog eens langs het plekje waar m’n schoonmoeder heeft gewoond. En ik dacht terug aan twee jaar geleden, toen de bomen vóór haar apartement ook zo mooi verkleurd waren. Ik was bij haar op bezoek geweest en had haar mijn kleed laten zien. En na afloop legde ik dat kleed even op de grond op de rode bladeren van de Acer.

In een achterafwinkel kocht ik twee jaar geleden bij één van de laatste leveranciers een groot stuk stramien. Ouderwets of niet: ik wilde nog eens een keer zoiets maken!

In de tachtiger en negentiger jaren werd er ook veel geborduurd. En af en toe hadden de grote tijdschriften zoals Ariadne, Libelle en Margriet een extraatje, zoals deze borduurposters. Wie herkent ze nog?

Opnieuw nieuws om stil van te worden.

Een flinke stapel macramé-boeken had ik voorbereid om vanmorgen in m’n shop te plaatsen. Maar toen las ik het nieuws uit Parijs, en dan is ineens alles anders.

Voor de vorige generaties handwerksters was “Ons Wandkleed” heel bekend. Deze zomer sprak ik iemand die vroeg of ik de betekenis wist van de maand-tafereeltjes. Ik heb de oude Elisabethbode gevonden waar deze betekenissen allemaal in staan en die geef ik nu door.

Jong in de jaren zeventig. We haakten alles aan elkaar. En we waren omringd door veel bruin en oranje. Het was een beetje alto allemaal.

Als je iets groots wilt borduren, is het fijn als je ook een groot en duidelijk patroon hebt. Expres deze foto zo gemaakt: het A5 voorbeeld verdwijnt zowat tegen de achtergrond van het grote patroonvel.

In de begintijd van het vernieuwende tijdschrift “Handwerken zonder Grenzen” werden mooie materiaalpakketten geleverd, zodat je na lezing van een artikel gelijk zelf aan de slag kon om een werkstuk na te maken.

Lang geleden gaf ik m’n nichtje wat materiaal om een kussen te borduren. Nu is ze allang volwassen en zocht ik haar op. En ik zag ook het kussen weer terug.

Even twitteren: vier nieuwe boeken van Eva Rosenstand!

Vroeger werden er niet zoveel foto’s gemaakt van baby’s en ik kan me voorstellen dat moeders dan maar zo’n mutsje bewaarden van hun schatjes. Deze twee mutsjes zijn oud en misschien wel antiek.

Het patroon van een borduurwerk van wilde waddenbloemen bestaat uit maar liefst 15 losse vellen.

Sint Maarten. De koeien hebben staarten. En verder komen ze niet meer.

Twee oude haaktijdschriften met veel nostalgie! De rieten stoelen, de glas in lood ramen, het oranje tafelkleed, het blauwe-bloemetjes servies. Daar paste al dat haakwerk prima bij.

Soms is simpel en stijlvol precies genoeg.

In oude boeken, boekjes en tijdschriften is nog veel informatie te vinden over de nog oudere merklappen, die nu weer zo in de belangstelling staan.

Crazy quilten is een goede techniek om al je kostbare lapjes aan elkaar te naaien en er iets leuks van te maken.

Het Grote Borduurboek van Burda staat boordevol mooie randjes, geometrische figuren, dessins, gobelins, folklore-motieven, ajour-randen, holbeinsteken en florentijnse patronen. Voor wie van borduren houdt: één groot patronenfeest!

Goudborduren geeft een luxe uitstraling. Vroeger deze techniek veel gebruikt in kerken en aan koninklijke hoven.

In Salland zijn bijzondere wandelroutes uitgezet. Je loopt ‘door de tied’ (Twents voor: door de tijd), langs 2000 paaltjes met informatie over de geschiedenis.

Twee jaar geleden begon ik in november met een tryout van mijn nieuwe website: Tweedehandswerk. Op 1 december besta ik twee jaar en in de aanloop daartoe ga ik wat terugblikken en wat nieuwe dingen opzetten.

Nu ik zo bezig ben met boeken verzamelen voor m’n shop, raak ik steeds meer geboeid door het kant, wat zo’n rijke culturele geschiedenis heeft.

Toen ik zeventien was, fietste ik een keer naar de houthandel in het dorp, kocht een stok, zaagde die doormidden, en sleep de punten bij. Ik wilde breien!

Dit is het stapeltje boeken waar ik twee jaar geleden mee begon. Ik schreef bovenaan de categorie “Boeken” dat ik die later nog wel eens zou uitsplitsen. Dat heb ik nu gedaan. Met 400 boeken werd dat hoog tijd!

Oude Ariadnes uit de tachtiger jaren geven heel veel herkenning aan vrouwen die nu vijftig-plussers zijn. En wat opvalt: tòen vielen we op de kindertruitjes, maar nù op de patronen voor Hardanger en Richilieu. Die patronen van toen zijn nog steeds erg mooi.

Boeken over haken en breien. Bij het boeken-verzamelen om ze op m’n shop te zetten kom ik soms een boekje tegen waarvan ik er al eerder één had. “Hé, een mini-serie!”

Het Ginko Biloba motief leent zich goed voor quilten of andere versieringen. Sierlijk en stijlvol. In Utrecht zag ik in de botanische tuin de oudste Ginko Biloba van Europa! Ik was bij iemand op bezoek die pàl achter die tuin woont en bij haar hing ik m’n tapisserie-tas even aan het hek.

In Utrecht kon ik een oud quiltwinkeltje bezoeken. En in mijn shop kunnen jullie acht nieuwe-oude quiltboeken bekijken.

Achter oude ramen in oude huizen in oude stadjes kun je die nog wel eens zo tegenkomen. Maar ze worden nu ook weer nieuw gemaakt en daarom is er vraag naar die oude Durable boekjes.

Borduren op drie verschillende manieren: In kruissteek, in platsteek en in tapisserie. Drie leuke schilderijtjes vandaag op de houtsnippers.

Vandaag was ik ver weg, in de buurt van de rivier de Waal. Nu nog even twitteren dat de verhuizing van m’n website is geslaagd!

Vandaag gaat alles draaien! Van mijn website dan. Ik ga over naar een andere provider en daardoor gaat m’n site ook sneller worden.

Een goede stevige professionele nietmachine is heel handig om een wandkleed of een eigengemaakt patchwork met een paar nietjes aan een vuurwerkstokje op te hangen.

Dit tapisserie-schilderij geeft een dilemma: enerzijds is het zò mooi ingelijst dat het jammer is om los te halen. Anderzijds is het ook aantrekkelijk om van het borduurwerk een groot kussen te maken.

In deze twaalf oude afleveringen van Handwerken zonder Grenzen zitten hele mooie patronen. O.a. van een stola voor Kantbreiwerk. En er werd ook veel aandacht gegeven aan Hardanger en Schwälmer borduurwerk.

Gauw alles opruimen, want gisteravond kreeg ik een aankondiging dat ik vanmorgen bezoek uit Canada krijg. “Is ze ook geïnteresseerd in handwerken?” vroeg ik nog. Gelukkig, dan hoef ik ook niet àlles op te ruimen wat hier nog rondslingert.

Van een tapisserie-werk wat nog nooit was ingelijst, maakte ik een tapisseriekussen. Het heeft een lekker groot formaat en ik nam het mee naar een heel groot park, waar volop ruimte is om uren rond te dwalen. We bleven tot het helemaal donker was en het liefst zou ik m’n hoofd op dat kussen willen leggen en daar gaan slapen.