Bij ons viel de sneeuw pas ’s avonds. Ik verheugde me op wat sneeuwfoto’s de volgende ochtend, maar het regent alweer. Het ziet er nu wat triest uit. Vooral met die uitgebloeide tulpen erbij, die ik precies twee weken heb laten staan, zodat ik het hele degeneratieproces kon volgen.

Dus nog een tweede foto van het hartjes-kussentje wat ik deze week van iemand kreeg. Wèl oppassen nu met die kussentjes, want ik had er al twee, nog uit de tijd dat ik helemaal niet zoveel met handwerk bezig was. Ik weet nog hoe mooi ik vroeger al zo’n hartje met Hongaars borduurwerk vond. Dus nu een derde erbij, en zoals je weet: drie is het begin van een verzameling…..

Fijne zondag gewenst met misschien nog wat sneeuw!

Het is al donker als het ook op de Veluwe gaat sneeuwen.
Gelijk een avondwandelingetje maken!
Zeven jaar geleden, toen ik begon met deze blog, zou ik het niet voor elkaar hebben gekregen om in het donker zulke foto’s te maken.

M’n nieuwe agenda werd via internet besteld en per fietskoerier gebracht. Maar nu ik eindelijk een nieuw afspraken-boekje heb, vraag ik me af wat ik er eigenlijk in moet schrijven? Alle bladzijden zijn leeg en er is niks wat ik zou kunnen opschrijven. Geen enkel vooruitzicht om ergens naar toe te gaan.

Ach, toch wel helaas, daar dient de eerste afspraak zich al aan: maandag moet ik mijn nieuwe pc terugbrengen naar de winkel. Drie keer ging het scherm sneeuwen en maakte de kast een onheilspellend lawaai. Gauw zette ik hem uit, maar toen ik hem even later weer probeerde was de data weg die ik juist had ingevoerd. Malware?

Dus met een lege agenda, en stapels voorraad van boeken die ik graag in januari in mijn shop had willen zetten, kan ik nu nog steeds niet aan de slag. Een teleurstelling. Een lege agenda en dan geeneens mogelijkheid om blogjes te schrijven….

Het enige wat ik nu kan doen is eindelijk dat oude borduurwerk (met sneeuwklokjes) eens afmaken, en afwachten of er misschien nog wat echte sneeuw komt in plaats van mijn sneeuwscherm.

Het zijn de doen-met-wat-je-hebt-weken. Niks nieuws kopen want de winkels zijn dicht. Maar wel zin hebben in wat prutsen. Ik stopte twee oude kantklos-kleedjes in een paar oude lijstjes. Dat past niet echt, maar wat geeft dat eigenlijk? Het is gewoon leuk om weer even tegenaan te kijken en het mooie kloswerk komt goed tot z’n recht. Het lijken net sneeuwvlokjes, die hier in het echt ook een beetje dwarrelen.

Wandeling bij de Waal (na tandartsbezoek). Zo mooi om daar weer even te zijn! Ik ben hier al vaak geweest en heb dit plekje ook al vaak laten zien op m’n blog.

Ik had de sjaal om die ik aan m’n moeder had gegeven, in haar laatste jaar. Die stola stond haar zo mooi. Toen ze hem niet meer nodig had, nam ik hem weer. Hij voelt warm en vertrouwd. Een stola met herinneringen. We hebben allemaal van die herinneringen, die we uit oude jaren hebben meegenomen naar het nieuwe jaar.

Tientallen jaren werden haakpatronen voor kleden en kleedjes afgedrukt in kranten en tijdschriften. Geen aantrekkelijk vormgegeven foto’s stonden erbij, maar kleine zwart-wit foto’tjes waardoor de haakster zich enigszins een beeld kon vormen van hoe het kleedje zou gaan worden. Veel huisvrouwen knipten af en toe een patroontje uit en gebruikten dat. Of ze bewaarden het voor later, netjes ingeplakt in een schrift of multomap.

Veel van de oude kleedjes die we nog wel eens zien in huizen van oudere dames of die we (voorheen) tweedehands tegenkwamen, zijn gehaakt vanaf zo’n krantepatroon. En niet vanuit de mooi-vormgegeven boekjes die later op de markt kwamen. Dat vergroot de bewondering voor die oude gehaakte kleedjes.

Elk schilderijtje is begonnen met een patroon, meestal in een boek of tijdschrift, wat iemand zag en wat aanlokkelijk was om te willen namaken. Het plaatje van hoe het schilderijtje zou worden vergrootte de zin om het precies ook zo te doen. Er werd stof gezocht om op te borduren en garen uitgezocht in de juiste kleuren en daarna volgden een aantal uren borduurplezier.

Toen het af was, werd het ingelijst. Soms door een handige echtgenoot, die zelf een lijstje zaagde, soms door een lijstenmakerij die er gelijk glas voor plaatste. Tevreden met het resultaat werd het lijstje thuis opgehangen en droeg bij aan een gezellige kamer. Later belandden de schilderijtjes op een rommelmarkt of in een kringloop. Al heel lang haalde ik ze daar vandaan wanneer ik er één tegenkwam. Ze zijn leuk en authentiek!

(vorige week liet ik 18 andere vierkante geborduurde schilderijtjes zien).

Bij de stijlvolle mode van de jaren zestig hoorden parelkettingen, kanten kraagjes, getailleerde jurken, pittige kapsels, hoge hakken, kokettte hoedjes, felle lippenstift en…. gehaakte handschoenen!

Bij de trend van deze tijd horen ook weer gehaakte handschoenen en daar kreeg ik twee vragen over dus plaats ik deze mooie oude Anker-patronen in m’n shop. En ook een paar oude gehaakte handschoentjes, die tientallen jaren bewaard zijn gebleven.

Een kaart = een groet.
Oftewel: een kaart is een groet in zichzelf. De kaart is niet alleen de drager van een boodschap maar de boodschap is de kaart.
De meeste kaarten, en dat was vroeger ook al zo, zijn alleen beschreven met afzender en adres. Maar af en toe staat er een heel verhaal achterop de kaart en bij de één van deze heel fraaie oude zijdegeborduurde kaarten  is dat het geval. Leuk om te lezen:

Liefste N en A,
Daar het jaar weer al vervlogen is kom ik u een gelukkig Nieuwjaar te wenschen en hopen nog vele jaren hetzelfde te vernieuwen ik wensch u veel geluk en voorspoed in al u onderneminge en ook eene goede gezondheid en hopen van dit jaar een groot schoon… Ontvang de beste groeten en kussen van u toegenegen T

Niet alleen vanwege de uitvoerig beschreven wensen, maar ook vanwege het borduurwerk zijn dit bijzondere kaarten. Zijdegeborduurde kaarten met Nederlandse tekst zijn zeldzamer dan kaarten met Engelse tekst. De andere kaarten die ik vorige week liet zien heb ik nu ook in m’n shop geplaatst. Zo’n goede wensch kunnen we nog wel gebruiken!

Bij de papierbak was iemand juist bezig om wat nieuwe rollen kerstpapier weg te gooien. Die rollen mocht ik wel en daarmee pakte ik vandaag de eerste bestellingen van het jaar in. Ziet er gezellig uit zo. Ik moet me een beetje behelpen, want het papier wat ik normaal gebruik om boeken en tijdschriften in te pakken begint op te raken. Dus daar moet ik zuinig mee doen, nu de lockdown wordt verlengd en ik voorlopig niks bij kan kopen. Dus die extra rollen waren welkom, en ook lekker ‘tweedehands’.

Na het inpakken wilde ik de bestellingen wegbrengen. Er zat een bestelling bij voor België, en dan maak ik vaak gebruik van de service van de DPD. Ik fietste naar het inname-punt maar daar kreeg ik te horen dat ze m’n pakje niet meer kunnen aannemen. Ze zijn gestopt. Dat is een tegenvaller!

Het ging allemaal niet vanzelf vandaag. Er waren nog meer hindernissen bij het verzendklaar maken van de bestellingen. Toch is het is ook weer leuk om hiermee bezig te zijn! Vooral toen ik een mailtje kreeg waarin iemand bij de bestelling schreef: “Blij dat ik je website heb ontdekt!” Dan smelt ik een beetje en krijg ik weer energie. Dus toen ik teleurgesteld thuiskwam omdat ik nu geen gebruik meer kan maken van dat post-punt, dronk ik een kopje koffie, en werd de bestelling naar naar het volgende pakjes-inname-station gebracht. Een half uur fietsen, dus die DPD is voorlopig voorbij. Maar dit is in ieder geval vandaag op de post!

Op mijn eerste nieuwe-computer-dag nog even terugblikken op wat kerst-handwerken. Een oude kanten muts gebruikte ik als achtergrond om twee kleine kussentjes op te fotograferen. Op die foto’s kwam de structuur van de handgekloste kant mooi uit. Nu plaatste ik de hele muts in m’n shop!
Terwijl ik bezig was om nog een foto van de muts te maken, kreeg deze gezelschap van één van de kleedjes die ik in deze donkere weken in de kamer heb liggen. Ik vond het mooi  hoe uiterst fijn geklost en iets grover geweven handwerk toch harmoniëren!

De andere kleedjes die ik in de kersttijd liet zien, heb ik nu ook in m’n shop geplaatst. Een kleedje van stof, een kleedje met doorgeregen randen, en een geborduurd kleedje met gekloste rand. De diversiteit om met handwerk een leuk kleedje te maken is groot!

Ook de oude kerstkaarten heb ik in m’n shop geplaatst, nu dat weer kon.

Speciaal voor het geval dat het nog een keer gaat vriezen laat ik altijd een hoop bladeren liggen. Die krijgen, ook bij een beetje nachtvorst, een mooi wit randje. En zo’n stapel bevroren bladeren in m’n achtertuin voelt zo lekker stevig aan.

Vanmorgen kon ik even genieten van het nachtvorst-verschijnsel en koos de bladerhoop als achtergrond voor een alfabet-kussentje. De Z sluit aan op de A en het alfabet gaat – net als de seizoenskringloop in het jaar – het hele kussentje rond. Elke letter heeft zijn eigen kleur, net zoals ook elk seizoen z’n eigen charme heeft. Ik hou er wel van, een beetje winter in de wijk!
Fijne zondag!

Shop is weer open!

M’n webshop met oude handwerken en oude handwerkboeken is bijna een maand dicht geweest, vanwege drie redenen:
1. kerstvakantie
2. computer crash
3. postkantoor ook in lockdown

Nu is m’n shop weer open!
Ik maakte een collage van van oude handwerken die nog in m’n shop staan, omdat ik het leuk vond om m’n nieuwe computer even uit te proberen. En omdat het leuk is om plaatjes van oude handwerken te (laten) zien.
Maar de meeste bestellingen verwacht ik weer van boeken en tijdschriften!

De nieuwe computer moet nog worden ingericht en ik heb nog veel achterstallig werk te doen, dus het kan zijn dat alles nog niet zo vlot gaat als voorheen.
Het postkantoor is ook weer open, maar wel beperkt in z’n service.
Maar in ieder geval kan er weer besteld worden: de shop is van het slot af!

Nieuwe computer!
De doos kan naar de schuur. Eerst nog wat handwerkjes erop, ze symboliseren de hoogwaardige radartjes, tjongejonge, wat is dat toch knap allemaal!

Nu moet er nog van alles op worden geïnstalleerd: bestanden overgezet, zorgen dat de foto’s weer worden gebackupt,  tekstverwerker installeren, window 10 personaliseren, mailaccounts aansluiten, connectie met printer maken en nog veel meer. Gelukkig hoef ik dat niet allemaal zelf te doen, want het is best ingewikkeld allemaal. Mijn man weet er gelukkig alles van en hij doet dit voor me.

Reliable, Quiet and Powerful: daar heb ik behoefte aan!
Het vierkante blokje is het startknopje: ik moet aan het werk!

Er is wel verschil tussen oude handwerkboeken. Er zijn boeken die soms jarenlang in m’n shop staan voordat iemand ze bestelt. Ze zijn soms heel specialistisch en alleen interessant voor iemand die heel diep in een bepaald onderwerp duikt. Toch vind ik ze leuk om in m’n shop te hebben. Het is gewoon boeiend om te zien wat er allemaal is uitgegeven op handwerkgebied!

En er zijn boeken die geliefd en gangbaar zijn, en waar veel vraag naar is. Zulke boeken heb ik natuurlijk óók graag in m’n shop! Het zijn de boeken over populaire onderwerpen, waarvan veel handwerkliefhebbers hebben ontdekt hoe bruikbaar ze nog zijn. Zoals de stekenoverzichten van breien, of de haakboekjes met kleedjes die nu weer geliefd zijn, of de borduurboeken over merklappen en letters en zo. Ik ben altijd blij als ik een ‘gangbaar’ boek wat ik al eerder verkocht opnieuw te koop kan zetten, als ik weer een nieuw exemplaar heb gevonden.

Het is natuurlijk leuk om vlak voordat de shop weer open gaat, nog wat bij te kunnen vullen. Ik ben ik blij dat ik deze boeken (en nog wat andere) opnieuw te koop heb kunnen plaatsen!

Met kantklossen kun je veel ‘kanten’ uit! De klassieke traditionele kant heeft in de geschiedenis een belangrijke rol gehad. Zonder deze kant was de rijke kleding lang niet zo mooi en verfijnd geweest. Er zijn ook prachtige boeken gemaakt over de vele kantsoorten. In die boeken staan ook prachtige foto’s en op één van die foto’s legde ik een klein modern kantwerkje.

Want ‘kant’ kan ook de moderne kant uit en daar zijn óók tal van boeken en tijdschriften over gemaakt. Een kantpatroon in z’n boek of tijdschrift ziet er strak en grafisch uit.

En nu merk ik dat ik met mijn blogjes ook ‘alle kanten uitkan’. Niet alleen omdat ik boeken uit alle kantrichtingen graag in mijn shop heb. Maar ook omdat er zovéél is om over te schrijven! Aan het begin van het nieuwe jaar, en nu mijn shop weer bijna open gaat, heb ik er natuurlijk over nagedacht welke richting ik blijf doorgaan of welke richting ik misschien wat bijstel. Met al die richtingen en mogelijkheden lijkt het soms ècht op een achtbaan! Dit kleine kantwerkje heb ik al een tijdje op mijn prikbord hangen en vind ik een heel leuke illustratie van de vele (moderne) mogelijkheden: knopen in het kantwerk!

Net terug van een wandelingetje in de wijk. Dat probeer ik elke dag te doen maar het schiet er ook wel eens bij in. Vandaag niet, want het is de eerste dag sinds heel lang (‘vorig jaar of zo..’) dat de zon weer schijnt. Het is opvallend dat het nu gewoon druk is op de stoepen met andere wandelaars. Allemaal even een luchtje scheppen!

Iets anders wat opvalt is dat de vogels zo enorm druk bezig zijn. Wat een gekwetter! De vogels reageren ook op het veranderde januari-licht.

Opvallend is ook dit schilderijtje met verrassend kleurgebruik. Het is geborduurd in kleuren die ik zelf niet zou hebben uitgekozen. Ik krijg af en toe vragen, ook deze week nog, of ik misschien advies kan geven in kleuren die iemand voor een borduurwerk wil gebruiken. Dat is best lastig natuurlijk, zo via mail. Maar eigenlijk ook niet echt nodig, vind ik. Want het maakt ook weer niet zo heel veel uit welke kleuren je kiest. Als je zin hebt om te borduren, dan kun je gewoon de kleuren gebruiken die je zelf mooi vindt of die je nog hebt liggen. Het steekt nou ook weer niet zo heel erg nauw. Je kunt best een lila nestje borduren en lichtgroene blaadjes aan het uiteinde van een tak met verder donkergroene blaadjes. En een oranje vogel met een rode staart, kan ook best! Het ziet er toch gezellig uit!

Dus net als al die kwetterende vogels: gewoon aan de gang gaan! Na een wandelingetje natuurlijk.

“Day and night” heet één van de bekendste werken van M.C. Esscher. Witte en zwarte vogels vliegen van de dag naar de nacht en van de nacht naar de dag en veranderen het landschap. Misschien wel de hele wereld. Meesterlijk is de Metamorfose uitgebeeld. Tijdens een recent bezoek aan de tentoonstelling ‘Esscher in het paleis‘ maakte ik deze foto, en bewonderde daar ook het langgerekte Metamorfose-werk, wat je ook heel goed online op je kunt laten inwerken. Dingen veranderen. Alles verandert. De hele wereld verandert.
‘Online’ waren we gisteravond misschien allemaal wel, terwijl we life toekeken hoe allerlei ontwikkelingen in de wereld ons schokten. Sommige dingen veranderen gewoon voor je ogen.

Esscher was niet alleen meester in het uitbeelden van veranderingen, maar ook in het weergeven van schijn. Hij speelde met perspectief, ruimte en werkelijkheid en houdt je blik gevangen als je probeert grafische lijnen te volgen die dan niet blijken aan te sluiten. Fascinerend!

Deze dagen ben ik aan het opruimen en toevallig kwam ik een paar dingen tegen waardoor ik een prachtig kantwerk kan duiden.
Dit kantwerk, uitgevoerd in donkerrood, kreeg ik gister in huis, samen met een stapeltje oude kantbrieven. Vlak voordat ’s avonds de nieuwsberichten uit Amerika mijn aandacht gevangen hielden (met lijnen die moeilijk te volgen waren), bladerde ik die tijdschriften door. Mijn oog viel op een klein berichtje over een kantwerk wat er precies zo uitzag als het kantwerk wat ik eerder op de dag had gekregen, maar dan in andere kleur. Het bijschrift vermeldde dat het ‘De Trap’ heet, en gemaakt is naar een werk van Esscher. Het patroon is afkomstig uit een uitgave van het Duitse ‘Klöppelverband’. Bijzonder om te zien hoe handwerkers óók kunstenaars zijn, in het maken van een vertaalslag van beroemd meesterwerk naar aansprekend handwerk. Ook hierin is perspectief, ruimte en diepte verwerkt.

Dus nu kon ik concluderen dat het bijzondere kantwerk ook naar dit patroon is gemaakt. Dit kantwerk zal ik binnenkort in m’n shop plaatsen.
Vanmorgen ging ik weer verder met opruimen en vond de folder van de tentoonstelling die ik had bezocht. Toen ik hem openvouwde zag ik dat daarop een afbeelding is te zien van een ander beroemd kunstwerk. Dit heet de Waterval. Ook met trappen die niet goed aansluiten bij wat je verwacht. Ook hierin is gespeeld met perspectief. Maar heel geruststellend staat daar in een hoekje een vrouw de was op te hangen. Dat is in ieder geval nog gewoon.

In de grijze zuurvrije archiefdozen zit nog een stapeltje mooi oud handwerk wat (straks) leuk is om te laten zien. Zulk handwerk in bijna vergeten technieken vraagt om een zorgvuldige aanpak en liefst straks een deskundige opknapbeurt. Want vóórdat het in deze archiefdoos terecht kwam, had iemand het opgevouwen, waardoor er nu een scherpe vouw doorloopt.

Dit kleedje is gemaakt met behulp van een tenerife-wieltje. Eerst werd er met spandraden om het wieltje een cirkel gemaakt, van het ene einde naar het andere.  Daarna werden die gespannen draden opgevuld met stopsteken, zodat een soort bloemetje ontstond. Hoe dunner en fijner het garen, hoe mooier de bloemen werden. Voor de onderste foto sloeg ik het kleedje naar voren, zodat je van de bovenste drie cirkels nu de achterkant ziet. Zulk ragfijn werk was natuurlijk wel kwetsbaar, waardoor er niet zoveel Tenerife-kleedjes bewaard zijn gebleven.