Paard en mens: een prachtige en eeuwenoude combinatie. Het paard heeft de geschiedenis van de mensheid diepgaand beïnvloed. Mensen konden paarden temmen en hun kracht gebruiken en een band opbouwen. Paarden zijn van nature uitermate sociaal en op harmonie gericht en zo konden ze zich openstellen voor samenwerking met mensen. En ook hun angst die ze als vluchtdieren hebben overwinnen. Ik ben zelf niet echt opgegroeid met paarden, maar ik heb goede herinneringen aan het paard van de melkboer, wat bijna dagelijks door de straat liep en geduldig voor het huis wachtte totdat iedereen klaar was met de melkflessen. En mijn oudere zus borduurde vroeger precies zo’n borduurwerk van twee paardenhoofden en dat bracht ook wat paarden-respect bij. De uitdrukking van deze twee hoofden heb ik altijd mooi gevonden.

Nu vond ik nog weer zo’n borduurwerk, mooi ingelijst, en dat nam ik gister mee naar een rivier-gebied waar ik verwachtte wel een plekje te vinden om er even een foto van te maken. Kijk, daar komt het paard al aangelopen: hij wilde mij even groeten en moed inspreken. Daarna mocht ik hem even aaien, een mooi moment.

En nu het geborduurde schilderij in m’n shop. Wie weet wil iemand het ophangen in een manege of in huis.

Voor liefhebbers van borduren zijn er meer dan genoeg patronen beschikbaar in boeken of op internet, dus wie wat zoekt heeft volop keus.
Toch heeft het meerwaarde om als borduurliefhebber ook nog lid van een vereniging te zijn, met gelijkgestemden, en dan ook elk kwartaal een mooi uitgegeven tijdschrift te ontvangen. Waar zit die meerwaarde in? In de contact-mogelijkheden en de mogelijkheid om je hobby te delen met anderen.
De vereniging MerkWaardig is dertig jaar geleden ontstaan om liefhebbers van merklappen met elkaar in contact te brengen. Maar er wordt in het tijdschrift en op de ledendagen ook aandacht besteed aan andere uitingen van de borduurkunst, niet alleen merklappen.

De vereniging telt meer dan 1500 leden en voor veel ouderen onder hen is het niet meer haalbaar om naar de ontmoetingsdagen te gaan. Voor hen is het fijn om elk jaar het kwartaalblad te ontvangen, om op die manier toch het gevoel van verbondenheid te ervaren met andere borduursters. De redactie zou ook graag het blad in handen zien van meer jongere mensen en daar sluit ik me bij aan. Op dit moment rijden er weer vrachtauto’s door m’n straat en wordt de zoveelste tuin van de zoveelste nieuwe buren overhoop gehaald. Huppakee, alles eruit en tegels erin. Al die onrust van die jonge mensen…. bah! “Ga toch eens gewoon borduren, denk ik dan!”

Maar da’s geen goed einde van m’n blogje, dus nog even een regeltje:
Zelf kreeg ik een keer een paar tijdschriften te leen van een vriendin en werd toen zelf ook lid. En op mijn beurt heb ik ook weer anderen enthousiast gemaakt. Het is gewoon leuk om anderen erop te wijzen dat deze vereniging er is. Dus wie weet ga ik straks (als die tuin helaas betegeld is) met een stapeltje onder m’n arm nog wel eens naar die jonge buren. Die hebben ook een beetje borduurrust nodig…

Sommige dingen hebben een lange doorlooptijd. Een half jaar geleden kocht ik een borduurwerk wat bedoeld was voor een kussen, maar wat nooit afgemaakt was. Ik liet het hier zien op m’n blog. Daarna was ik een tijd bezig met andere dingen en bleef het borduurwerk liggen. Maar een paar dagen geleden had ik zin om het eens af te maken. Vandaag nam ik het mee, want ik ging weer naar de tandarts. Het herstel van mijn gebit heeft ook een lange doorlooptijd, doordat ik een paar jaar een beugel draag. Telkens als ik weer naar de kliniek ga, ga ik na afloop ook even naar de rivier. En dan neem ik iets van handwerk mee. Vandaag dit kussen. Omdat ik wilde kijken of het gras al groen wordt. Omdat groen een mooie hoopvolle kleur is. En omdat ik wel een beetje hoop kon gebruiken want ik vind het wel erg lang duren allemaal. Ik weet het: sommige dingen hebben nou eenmaal een lange doorlooptijd….

Het was een somber en regenachtig weekend, maar ik had gelukkig een bos narcissen staan. Op vrijdag had ik een een paar bosjes ‘potloodnarcissen’ gekregen van Annemiek. Eerst vielen ze nog bijna om in de vaas, maar op zondagmiddag was de helft al opengegaan en was het tijd voor een foto. Het stadium waarop een deel nog in de knop zit, en een ander deel al opengebloeid is, vind ik zelf het mooiste. Dan moet je ook niet te lang wachten met een foto anders is het één grote gele bloempartij en dat zou de achtergrond teveel overheersen.

En zijn jullie nog meer benieuwd naar de overwegingen bij deze foto? Ik zal eens laten zien hoe ik daar eerst een stellage voor bouw als ik zo’n compositie wil maken. In m’n bijkeuken bewaar ik wat oude planken en wat hardboard wat ik soms gebruik. In dit geval prikte ik de het onafgemaakte hexagonnen-quiltje erop. Het was niet in één keer goed dus ik draaide het een paar keer totdat de stoffen en de echte bloemen in evenwicht waren. En ik verhoogde de vaas, zodat de bloemen ter hoogte van het midden kwamen.
Zò ziet het er dan soms uit als ik even bezig ben.
En nu weer bezig met andere dingen: naar de beugel-controle. De narcissen zijn vannacht nog verder opengegaan dus ik ben blij dat ik die foto gister al maakte.

Houten haaknaalden-dozen en -kokers kom je veel minder vaak tegen dan dozen en kokers voor breinaalden. Maar ik heb er een paar gevonden en deze nostalgische opbergers voor de geliefde haak-hook’s plaats ik in m’n shop.

“Af en toe wat geheimen delen op je blog”, is het advies. Hier zijn een paar geheimen achter deze foto:

– Een borduurwerkje waar je een kussentje van wil maken kun je iets groter maken met een bijpassende rand van stof. Zo loopt het geborduurde gedeelte niet helemaal door tot de rand en dat geeft een mooi effect.
– Het patroon voor dit borduurwerkje komt uit één van mijn eigen boekjes. Ik zocht kleurtjes uit die precies hetzelfde waren als het voorbeeld. Niet denken dat je het beter kunt: zo is het precies goed.
– De bloes waarop ik het kussentje legde haalde ik uit m’n kast omdat ik hem niet meer draag. Hij ligt nu klaar om weg te doen. Soms kun je kleding goed gebruiken als achtergrond voor een geslaagde foto.

En m’n laatste gedeelde geheim: ik ga naar de kerk, en daarom laat ik het op zondag bij een foto van een kussentje.
Fijne zondag!

Voor het versturen van bestelde boeken en tijdschriften gebruik ik oude (ongebruikte) postzegels van tien jaar geleden. Daardoor kan ik de porto lager houden dan de officiële posttarieven. Ik bereken de porto van twee tariefs-verhogingen geleden. Een bijkomend voordeel is dat de enveloppen er vrolijk uitzien! Dat wordt door de ontvangers wel gewaardeerd. Momenteel ben ik bezig met een serie “Mooi Nederland“. Er zitten vijf zegels van 44 cent op zo’n velletje en die vul ik dan aan met de postzegels die nodig zijn voor enveloppen tussen de 100 en 350 gram of tussen de 350 gram en 2 kg.

Afgelopen maandag gingen deze bestellingen op de post. Op maandag is het altijd wat meer dan anders, opgespaard van het weekend. Eén van deze enveloppen is helaas niet aangekomen. Nu heb ik een vraag, aan degenen die misschien hun eigen envelop van deze foto herkennen, maar ook aan anderen die wel eens wat bij me hebben besteld. Ik geef na een bestelling altijd aan dat iets dezelfde dag of de volgende dag (of maandag, wanneer de bestelling in het weekend is gedaan) op de post gaat. En de bedoeling en verwachting is dat iets dan ook de volgende dag wordt bezorgd. Nu is m’n vraag: is het jullie wel eens opgevallen dat iets làter werd bezorgd dan verwacht? Dus nìet de volgende dag (nadat ik had aangegeven iets op de post te doen) maar làter?

Ik wil dit nu navragen omdat ik bang ben dat die hoeveelheid postzegels misschien voor vertraging zorgt. Ik heb daar nog geen enkele andere aanwijzing voor, maar het zou misschien toch kunnen. Over het algemeen zijn de mensen die iets bij mij bestellen heel geduldige mensen. Ook degene wiens bestelling deze week niet was aangekomen, begon pas mij te mailen op donderdag. Toen had ze dus al enige dagen gewacht. Ik denk dat anderen ook erg geduldig zijn (en die eigenschap wordt gewaardeerd), maar nu wil ik juist graag weten of er meer mensen zijn die langer hebben moeten wachten dan verwacht.
Laat het me even weten!

Ariadne bracht in de tachtiger jaren mooie tijdschriften uit waar moeders van baby’s en peuters volop inspiratie uit haalden om leuke dingen te naaien, te breien en te haken. Tegenwoordig zijn dit weer geliefde tijdschriften voor oma’s, om hetzelfde truitje als tòen nog eens te breien. Van deze drie Baby-en-Peuter-tijdschriften heb ik weer een exemplaar.

Ook de Ariadne kinderkranten zijn lang in herinnering gebleven. Voor wie op zoek is naar een Trui met smiley’s, trui met skateboard, trui met hertje, trui met race-auto, trui met rolschaatsen, trui met Judo, trui met wintersport, trui met tijger, trui met trompetspeler, trui met pinguin of een trui met bus. Alleen nog even breien…

Zelf verven met plantaardige stoffen geeft een natuurlijk en aantrekkelijk effect. In de zeventiger en tachtiger jaren was het populair en ik heb het ook wel eens gedaan toen. Het is nu ook weer in de aandacht en de oude boekjes zoals Verven met plantaardige stoffen en Stof verven en bedrukken bewijzen weer hun diensten. In die vorige periode stond er eens een patroon voor een spencer in de Ariadne en deze werd door iemand prachtig nagemaakt. Het is niet m’n gewoonte om ook kleding in m’n shop te plaatsen, maar deze spencer is ‘natuurlijk’ de uitzondering. Hij is zo mooi gemaakt en de kleuren zijn nog steeds zo prachtig. Ernaast legde ik een gebatikt sjaaltje, ook in die aantrekkelijke kleur geel, en ik denk dat ik dat zelf maar ga dragen. ‘Goudverlangen’ is niet aan seizoen gebonden en deze natuurlijke kleuren zijn altijd mooi!

Ook in Duitsland zijn vroeger volop merklappen gemaakt, en later werden daar patronen van gemaakt en gepubliceerd.
Voor wie geörienteerd is op merklappen van Duitse origine is dit boekje met Stickmustertücher.

Het haakplezier is inmiddels volop ontdekt en er wordt wereldwijd meegedaan met crochet-along’s (CAL). Op de bekende Engelse blog Attic 24 liet Lucy gister wat foto’s zien van haaksters die meededen met haar Sweet Pea Blanket. Hierbij staan vooral de kleurencombinaties en het ‘ontdekte haakplezier’ centraal. Maar er is nog veel meer te ontdekken!

De Mon Tricot-boeken die ik nu op mijn shop plaats zouden ook “Ontdek de technieken en honderden steken” kunnen heten. Het eerste boekje Kussens en plaids is een vrolijk boekje met originele ideeën die nog niet zo bekend zijn en die leuk zijn om weer te zien. En de andere drie boeken zijn geliefde naslagwerken waar enorm veel instaat. Het tweede boekje 500 motieven, steken en technieken biedt precies wat het belooft, en is een bruikbaar naslagwerk.
Het derde boekje (over haken en breien) laat zien hoe je figuurnaden of hoeken moet maken, hoe je waaierplisse kunt krijgen, hoe opgenaaide zakken en schuine splitzakken in je brei- of haakwerk gemaakt kunnen worden. Dat zijn technieken die je niet vaak tegenkomt in andere boekjes. Verder daarin ook informatie over rondbreiwerk, jaquard, zijminderingen etc.
Het vierde boekje Ontdek het haakplezier verwoordt in de inleiding dat het plezier in het haken wordt gevoed door de nieuwsgierigheid om te leren, de behoefte aan nieuwe steken, de ontdekking van nieuwe technieken. En in dit boekje kom je dan ook tal van oude technieken tegen zoals het guimpe-haken en het Tunisch haken.

Ze staan er weer in, deze boekjes!

Op mijn blogje ‘tulpverlangen‘ kreeg ik twee mooie reacties: twee tulpenkaarten!
Ze kwamen deze week allebei op een mooi moment; dat heb je soms van die momenten dat je extra blij bent met een kaart op de deurmat.
De linkerkaart is van Tineke, zij gebruikt mixed-media waar ze behoorlijk goed in is. Ook de achterkant is een collage van knipsels uit oude Margrieten uit de vijftiger jaren.
De rechterkaart is van Maria, en ik vind haar geborduurde tulpjes schattig.
Bedankt voor deze lieve verrassingen!

Zin om een koe, schaap, kip, varken, poes, geit, stier of paard te breien? Heb je alleen maar even een patroon voor nodig.
Of zin om een vis, bever, beer, olifant, egel, eend, varken, giraf, kat, uil of een lieveheersbeestje te haken? Heb je ook alleen maar even een patroon voor nodig.

Dit zijn leuke kleine boekjes, met makkelijk te volgen patronen, want het moet niet al te ingewikkeld worden als je mee wilt doen met de beestjes-trend.
Van mijn dochter kwam er net een appje dat haar konijn gelukkig weer beter is. Echte dieren zijn nòg fijner, maar een gebreid of gehaakt beestje kan ook gezellig zijn.

Alles kan gebreid: een lampekap, een fotolijst, een laptop-hoes, een theedoos, een sieradenpop, kleerhangers, of gewoon een plaid of kussen.
Ik ben het niet van plan, maar het past wel in de knitting-in-style-trend. Een leuk boekje met ongewone brei-ideeën.
Poppekleertjes kunnen ook (in stijl) gebreid en het boekje op de onderste foto geeft daarvoor wat patronen. Het is een hobbyboekje wat vroeger in eigen beheer is uitgebracht en waar bruikbare patronen in staan voor poppen van 15 tot 40 cm.

Mijn gebreide sjaal was ook ‘in stijl’ maar dat is al heel wat jaartjes geleden. Nu ligt hij op de stapel om weg te doen. Eerst nog even op de foto, dan heb ik nog een leuke herinnering.

Informatie over personen wiens initialen op oude merk- of stoplappen zijn geborduurd, is tegenwoordig makkelijk te vinden. En op blogs kom je dan af en toe achtergrondinformatie tegen over de personen die vroeger zo’n bijzondere lap hebben geborduurd. De huidige eigenaar van zo’n mooie lap heeft dan uitgezocht hoe de borduurster voluit heette, wanneer ze was geboren, getrouwd en overleden, en soms is ook uitgezocht wie haar ouders en kinderen waren. Leuk om zoiets uit te zoeken en goed om die informatie door te geven! De merk- of stoplap krijgt er door die achtergrondinformatie meer waarde door.

Heel anders is het wanneer zo’n lap altijd in de familie is gebleven. Ik ging gister op bezoek bij een oudere mevrouw die 45 jaar lang de buurvrouw van mijn moeder was. “Je komt nog een keer naar m’n stoplap kijken hè?” had ze al een paar keer gevraagd. Afgelopen zomer kwam ze af en toe bij ons op bezoek, en nu was het een goed moment om een keer bij haar op bezoek te gaan. Daar hing hij dan in de kamer: haar pronkstuk! Ik had hem al wel eens eerder bij haar gezien, maar dat was vóórdat ik me voor stoplappen begon te interesseren. Nu kon ik met iets meer kennis haar erfstuk bewonderen. Het was die dag een beetje somber voor een foto, maar ik mocht de ingelijste stoplap ook even van de muur afhalen. Voor nog een betere foto.

Het verhaal wat ik erbij hoorde is hetzelfde verhaal wat ik al vaker heb gehoord: jarenlang heeft die lap in een oude koffer op zolder gelegen. Niemand had er belangstelling voor. De vorige eigenaresse had zelf geen kinderen en toen zij was overleden was er gelukkig tòch iemand die bedacht dat er nog een nicht was die er misschien belang in stelde. En tòen pas werd die lap professioneel ingelijst en kon ze goed-beschermd worden opgehangen. Tegenwoordig zien we de waarde er van in, maar jarenlang lagen dit soort lappen dus gewoon in koffers op vochtige zolders. En er zijn waarschijnlijk ook veel lappen weggegooid.

Deze stoplap van C.L.F. Engel is enòrm fijn geborduurd, op heel dichtgeweven ondergrond. Mooi om te zien, en te làten zien!

Tenslotte nog een tip, voor mensen die ook zoiets moois thuis hebben hangen: neem eens een foto van hoe het daar altijd hangt, zoals de bovenste foto, met iets van het interieur erbij.
En schrijf alles op wat je weet over de herkomst en over de familie-verbanden. Dat is handig voor de vòlgende eigenaar. De lap van de buurvrouw gaat later naar haar dochter, en die heeft al moeten beloven: “Als je hem niet wilt, dan moet je hem naar een museum brengen.” Zo is dat!

Handgeweven kleden kunnen heel lang mooi blijven, heel lang warmte geven, en heel lang iets toevoegen aan een huis.
Dit kleedje in een bijzondere kleur en met een gestileerde plant is een boeiend wandkleedje, wat ik met liefde in m’n shop plaats.
Op de onderste foto zie je ook een kleed wat bij mij nu al een tijdje op tafel ligt. Het komt uit het huis van m’n ouders en heeft daar jaren lang op de grote tafel gelegen. Op een gegeven moment was het naar zolder gebracht en daar was het nu ook weer vanaf gehaald. Het was leuk om het weer tegen te komen. Het heeft de hele winter al warmte gegeven, want dat is kenmerkend voor dit soort handgeweven kleden, vooral als ze al een lange geschiedenis hebben.

Ook een mooi boek met Weaving Patterns from Sweden plaats ik in m’n shop. Het is uit 1961, dus er staan niet veel kleurenfoto’s in. Maar de voorkant laat al wel zien hoe mooi de aloude weefpatronen in goedgekozen kleurstellingen kunnen zorgen voor een krachtig resultaat.

Op een dag in het jaar 1821 was iemand klaar met het borduren van een merklap.
Op een dag misschien 160 jaar later was iemand klaar met het borduren van een replica.
Op een dag kreeg ik die merklap en op een dag maakte ik er een foto van. We weten weinig van al die dagen, alleen weet ik dat ik die foto maakte toen de zon heel laag in de kamer scheen. Daardoor kregen de kleuren nog meer een gouden gloed.
Op een dag laat ik deze foto zien, zomaar, omdat het mooi is om te laten zien. Ik ben er nog even niet aan toe om hem ook in m’n shop te zetten.

En op heel veel van die ‘onbepaalde’ dagen wordt er door duizenden anderen ook geborduurd. Van veel oude merklappen zijn patronen gemaakt en die worden door borduursters gebruikt om een eigen ‘replica’ te maken. Er zijn heel veel ‘gewone’ dagen die eraan voorafgaan dat het ‘op een dag’ klaar is. Als je ook zo’n mooi groot werk aan het maken bent: veel borduurplezier!

Ahhh! Het baby-beertje uit een oude Ariadne Baby en Peuter! Veel moeders die rond 1985 een baby kregen zullen dit patroon herkennen.
Ik heb er al vaak vragen over gekregen, en ook al een aantal keren iemand blij gemaakt met die oude Ariadne. Dat was een geliefd en bruikbaar nummer, waar ik zelf destijds ook bijna van elke pagina wel iets van heb gemaakt.
Opnieuw kreeg ik een vraag of ik nog een exemplaar heb van dit tijdschrift, speciaal vanwege het patroon van het beertje. Telkens is de toelichting hetzelfde: “Vroeger heb ik dit beertje voor m’n eigen baby gebreid, en nu wil ik het voor m’n kleinkind nòg eens maken.”
Omdat ik niet zo vaak deze oude tijdschriften tegenkom, besloot ik om het patroon over te typen en op m’n blog plaatsen.
Ik hoop tot plezier van nog veel meer lezeressen die naar dit patroon zochten!

Brei de armen:
t/m 5e naald met wit, de 6e en 7e naald met blauw, de rest met geel.
Zet 15 steken op. Brei 15 naalden recht
16e naald: elke 4e en 53 steek recht samenbreien (=12 steken)
17e t/m 19e naald: 12 recht
20e naald: elke 2e en 3e steek recht samenbreien (=8 steken).
Knip de draad ruim af voor het in elkaar zetten.
Haal een apart draadje door de steken, knoop dit goed dicht.

Brei de benen:
t/m de 7e naald: met blauw, de rest met geel
Zet 18 steken op. Brei 5 naalden recht.
6e naald: 2 recht samenbreien, 7 recht, 2 rechts samenbreien, 7 recht (= 16 steken)
7e t/m 19e naald: 16 recht
20e naald: elke 3e en 4e steek recht samenbreien (=12 steken)
21e t/m 23e naald: 12 recht
24e naald: elke 2e en 3e steek recht samenbreien (=8 steken).
Knip de draad ruim af voor het in elkaar zetten.
Haal een apart draadje door de steken, trek stevig aan, knoop dit goed dicht.

Brei het lijf:
t/m de 3e naald met blauw, de 14e t/m 27e naald met wit, de 28e en 29e naald met blauw, de rest met geel.
Zet 28 steken op.
1e naald: 28 recht
2e naald: 6 recht, meerder 1 steek (door het verbindeningslusje gedraaid recht te breien), 1 recht, meerder 1 steek, 1 recht, meerder 1 steek, 12 recht, meerder 1 steek, 1 recht, meerder 1 steek, 1 recht, meerder 1 steek, 6 recht (=34 steken)
3e naald: 34 recht
4e naald: 7 recht, meerder 1 steek, 1 recht, meerder 1 steek, 1 recht, meerder 1 steek, 16 recht, meerder 1 steek, 1 recht, meerder 1 steek, 1 recht, meerder 1 steek, 7 recht (=40 steken)
5e t/m 23e naald: 40 recht
24e naald: 8 recht, 2 maal 2 recht samenbreien, 16 recht, 2 maal 2 rechts samenbreien, 8 recht (=36 steken)
25e naald: 36 recht
26e naald: 7 recht, 2 maal 2 recht samenbreien, 14 recht, 2 maal 2 recht samenbreien, 7 recht (=32 steken)
27e naald: 32 recht
28e naald: 6 recht, 2 maal 2 recht samenbreien, 12 recht, 2 maal 2 recht samenbreien, 6 recht (=28 steken)
29e t/m 31 e naald: 28 recht (= t/m nek)
32e naald: 6 recht, meerder 1 steek, 1 recht, meerder 1 steek, 1 recht, meerder 1 steek, 12 recht, meerder 1 steek, 1 recht, meerder 1 steek, 1 recht, meerder 1 steek, 6 recht (=34 steken)
33e naald: 34 recht
34e naald: 8 recht, meerder 1 steek, 1 recht, meerder 1 steek, 16 recht, meerder 1 steek, 1 recht, meerder 1 steek, 8 recht (= 36 steken)
35e naald: 38 recht
36e naald: 9 recht, meerder 1 steek, 1 recht, meerder 1 steek, 18 recht, meerder 1 steek, 1 recht, meerder 1 steek, 9 recht (=42 steken)
37e t/m 49e naald: 42 recht
50e naald: 8 recht, 2 recht samenbreien, 1 recht, 2 recht samenbreien, 16 recht, 2 recht samenbreien, 1 recht, 2 recht samenbreien, 8 recht (=38 steken)
51e naald: 38 recht
52e naald: 7 recht, 2 recht samenbreien, 1 recht, 2 recht samenbreien, 14 recht, 2 recht samenbreien, 1 recht, 2 reacht samenbreien, 7 recht (= 34 steken)
53e naald: 34 recht
54e naald: 4 recht, 2 maal 2 recht samenbreien, 1 recht, 2 maal 2 recht samenbreien, 8 recht, 2 maal 2 recht samenbreien, 1 recht, 2 maal 2 recht samenbreien, 4 recht (= 26 steken)
55e naald: 26 recht
56e naald: 2 recht, 2 maal 2 recht samenbreien, 1 recht, 2 maal 2 recht samenbreien, 4 recht, 2 maal 2 recht samenbreien, 1 recht, 2 maal 2 recht samenbreien, 2 recht (=18 steken)
Kant de steken recht af.

Brei de Snuit:
zet met geel 22 steken op.
1e t/m 3e naald: 22 recht
4e naald: elke 3e en 4e steek recht samenbreien (=17 steken)
5e naald: 17 recht
6e naald: elke 2e en 3e steek recht samenbreien (=12 steken)
7e naald: 12 recht.
Knip de draad af. Haal een apart draadje door de steken, knoop dit goed dicht.

Brei de Oren:
Zet 12 steken op.
1e naald: 12 recht
2e naald: 2 recht, meerder 1 steek, 2 recht, meerder 1 steek, 4 recht, meerde 1 steek, 2 recht, meerder 1 steek, 2 recht (=16 steken)
3e naald: 16 recht
4e naald: 3 recht, 2 recht samenbreien, 6 recht, 2 recht samenbreien, 3 recht (=14 steken)
5e naald: 14 recht
6e naald: 1 recht, 2 recht samenbreien, 1 recht, 2 recht samenbreien, 2 recht, 2 recht samenbreien, 1 recht, 2 recht samenbreien, 1 recht (= 10 steken)
7e naald: 10 recht.
Knip de draad af. Haal een apart draadje door de steken, knoop dit goed dicht.

Het in elkaar zetten:
Sluit de middenachternaad van het lijf en hoofd. Sluit dan de bovennaad van het hoofd.
Vul het hoofd en het lijf op.
Sluit dan de ondernaad.
Rijg een draad door de nek tussen de 15e en de 16e ribbel, trek de draad iets aan en knoop aan de achterkant dicht.
Sluit de naden van de armen en de benen.
Vul deze delen op.
Naai de benen aan het lijf: laat ze voor en achter uitkomen tussen de 2e en 3e ribbel vanaf de onderkant.
Naai de armen aan het lijf; de bovenkant tussen de 1e en 2e ribbel vanaf de nekdraad, de onderkant tussen de 6e en 7e ribbel vanaf de nekdraad.
Naai de ondernaad van de snuit dicht. Stop er vulling in. Naai de snuit op het hoofd: de onderkant tussen de 2e en 3e ribbel vanaf de nek, de bovenkant tegen de 7e ribbel vanaf de nek.
Sluit de achternaad van de oren, stop er een beetje vulling in. Naai de oren op het hoofd; aan weerskanten naast de bovennaad.
Knip van blauw vilt voor de ogen 2 rondjes van een halve centimeter, voor het neusje een half rondje van 1 centimeter. Naai de oogjes op het hoofd boven de snuit (op de 7e ribbel) met een tussenruimte van 5 cm.
Naai het neusje precies in het midden van de snuit, maak de 2 schuine steekjes voor de mond.
Maak het strikje middenvoor.

Deze aanwijzingen komen uit Ariadne Extra Baby en Peuter van 1985 of 1986
In dit tijdschrift stonden ook de aanwijzingen voor Poesje en Haasje. Ik heb de algemene aanwijzingen voor de drie gebreide dieren gecombineerd met de aanwijzingen voor het beertje, en deze overzichtelijk uitgetypt.
Nogmaals veel breiplezier en stuur gerust een foto als je beertje klaar is!

Halverwege de jaren tachtig verschenen er informatie boekjes in de serie Basistechnieken voor handvaardigheid. Opvallend dat ik ze haast nooit tegenkom, terwijl er toch heel wat moeten zijn geweest. De serie bestaat uit delen over Spinnen, Weven, Haken, Borduren, Breien, Naaien, Kantklossen, Breien met kralen, Frivolité, en Breien op een machine. Het zijn handige en overzichtelijke delen waar je veel nuttige informatie uit kunt halen. Nu deze drie deeltjes erbij!

Het deeltje over Breien op een breimachine sluit aan bij mijn vorige blogje. En daarbij nog een tip voor wie hiermee bezig wil zijn: in Tholen zit een speciaalzaak die zich heeft toegelegd op breimachines. Die waren vroeger zò ingenieus en knap gemaakt en gelukkig is al die techniek en kennis niet helemaal weg nadat de industrialisatie nog verder het werk van huisvrouwen had overgenomen. Breimachines worden nog steeds gemaakt, maar bij deze winkel kun je ook terecht voor gerenoveerde oude breimachines.
Het is net als met die leuke oude boekjes: al die kennis en kunde is gelukkig ook niet weg, ook al is de tijd anders geworden…

Een leuke sport is om een oude breimachine te scoren en te proberen die weer aan de praat te krijgen. Mijn zus heeft er al drie en die staan op zolder te wachten tot het schip met tijd binnen komt varen. Ik begrijp haar fascinatie wel, en ik denk dat meer vrouwen die aantrekkingskracht voelen om zo’n mooi apparaat weer te gebruiken. Maar als het dan gelukt is om er één te verwerven en als dan blijkt dat alles het nog doet, dan kun je nog wel een paar oude boeken gebruiken waar een overzicht in staat van alles wat je ermee kunt maken. Die steken-overzichten, zoals het Stitch World Patttern Book of het Bulky Stitch Patterns Book zijn fascinerend. Er staan zoveel mooie steken en combinaties in!

Of misschien ben je meer geholpen aan een oud instructieboekje. Daarvan plaats ik er ook een paar in m’n shop (ook nog een paar die niet op deze collage staan).
In de tijd dat in veel gezinnen een breimachine stond, verscheen ook een apart tijdschrift: Breimachineplezier. Daarvan heb ik twee oude nummers.
En er is ook een heel boek verschenen wat een complete cursus geeft om te leren Breien met de breimachine.
Voor veel Breimachineplezier, en die naam ik dus niet zelf verzonnen!