Bloggen in corona-tijd

Handwerksters die mijn blog net ontdekken, gaan vaak een tijdje scrollen door oude blogjes en lezen dan soms blogjes van een paar jaar geleden. En soms geven ze daar ook reactie op. Zoals deze reactie die ik twee weken geleden kreeg van Agnes:

Grappig Margriet, in deze blog van bijna 3 jaar geleden een handwerk met het Corona motief. Ik lees dit net. Toeval? Het Corona motief waar we momenteel mee te dealen hebben is minder leuk…

Ik reageerde ook weer op haar reactie: Leuk dat je oude blogjes aan het doorlezen bent, en bijzonder dat je juist deze tegenkwam! Het bord van Gouds plateel met corona-motief heb ik weggegeven maar misschien ga ik deze foto nog een keer gebruiken, nu je me hierop attent maakte.

Het mooie bord gaf ik vroeger aan m’n moeder, en toen haar spullen verdeeld werden kreeg ik het weer terug. O jammer, zei m’n zus, want die had het vaak in de kamer van onze moeder zien hangen en had er ook wel een oogje op. Toen gaf ik het aan haar. Dus ik kon er geen nieuwe foto meer van maken. Maar in een kast hadden we nog wel een vaas van Gouds plateel met het corona-motief. Die hebben we nu weer tevoorschijn gehaald. Die vaas op tafel voelt voor ons als een ondersteuning van de ernst van deze periode. Het kleedje met mooi Assisi-handwerk heb ik nog wel (in m’n shop)

Deze nieuwe foto maakte ik om een aanleiding te hebben om nog wat te schrijven over mijn manier van bloggen in deze periode. De eerste weken van deze mondiale crisis heb ik in elk blogje wat ik schreef een link gemaakt naar het nieuws van die dag. Zo verwerkte ik ook de stroom van heftige berichten.
Daarna kwamen er voorzichtig aan wat blogjes over handwerkjes die ik in deze periode aan het maken ben of afmaken ben. Dat is altijd wel leuk om te laten zien en geeft ook wat ontspanning.

En nu zijn we de vierde week ingegaan van deze lange isolatie-periode. Het dagelijkse nieuws is nog steeds heftig om te volgen en om de berichten tot ons door te laten dringen. Maar door het thuis-zijn er is ook meer ruimte om bezig te zijn met handwerk. Ik zou deze periode ook kunnen gebruiken om nog heel veel handwerk te laten zien wat ik in de loop der jaren heb verzameld.

Dat wil ik nu ook gaan doen. Maar het is wel gepast om deze verklaring erbij te geven. Ik doe dit niet zòmaar. Ik ben me ervan bewust dat ik schrijf over de ‘aangename dingen van het leven’, terwijl elders mensen sterven. Terwijl de wereld in een corona-crisis is. Toch meen ik dat het ook goed is om wat van mijn leven en mijn handwerk te laten zien en van het handwerk wat anderen maakten. Ook nu in deze periode.

En dan is er tòch weer de link naar het nieuws van vandaag. We lazen dat er gevreesd wordt voor een enorme toename van huiselijk geweld. Eigenlijk was dat ook al mijn associatie, toen ik een paar dagen geleden die foto zag van die vrouw op de grond, ergens in Zuid-Amerika. Het artikel ging over de dreiging om een kogel te krijgen als je je nog op straat begaf. Maar voor haar was het misschien wel nòg bedreigender om binnen te zijn….

Wereldwijd zijn vrouwen kwetsbaar. Wanneer zij nu opgesloten zitten samen met hun belagers, dan is er voor hen geen enkele uitweg meer. Arme vrouwen.
Voorlopig kan ik het nog niet laten om in mijn blogjes in te spelen op de actualiteit van de dag.
Tegelijkertijd is er ook die gedachte: wat hebben wij het goed! Om zò bezig te mogen zijn met handwerk en de mooie dingen van het leven.
En ik wil het graag duidelijk gezegd hebben: bij elk blogje wat ik publiceer over mooi en gezellig handwerk, ben ik me er ook van bewust dat er miljoenen vrouwen zijn die hier niet eens van kunnen dromen. Een verschrikkelijke waarheid.