Boek Levensdraden

Borduren is in de wereldgeschiedenis een middel geweest om schoonheid te creëren en identiteit mee uit te drukken, maar ook om te protesteren tegen wantoestanden of onderdrukking. Borduren is niet alleen iets voor vrouwen die iets te doen willen hebben, maar door de eeuwen heen hebben vrouwen hun borduurkunst ook ingezet om hun stem te laten horen, zelfs in de moeilijkste omstandigheden. Borduren heeft zelfs politieke implicaties!

Mijn dochter kondigde een verjaardagskadootje voor mij aan met de introduktie dat ze het meest toepasselijke boek voor mij had gevonden wat ze maar kon bedenken: Levensdraden. Toen ik het in handen had was ik het met haar eens. En het is leuk om het op de grens van oud en nieuw op mijn blog te laten zien. Het boek vertelt een deel van de wereldgeschiedenis door het oog van de naald. Grote en kleine borduurwerken van historische waarde worden belicht. Het eerste hoofdstuk heb ik al gelezen. Het gaat over het verhaal van 70 meter: het beroemde tapijt van Bayeux (wat eigenlijk een borduurwerk is, maar door het een tapijt te noemen had het meer overlevingskans). Na eerst een tijdje te zijn verguisd, en na eerst een paar keer inzet te zijn geweest in oorlogssituaties, bleef het tapijt in Frankrijk en een bezoek aan Bayeux stond voor mijn dochter en mij voor het afgelopen jaar hoog op de bucketlist. Niet mogelijk gebleken helaas. Engeland kon het niet verkroppen dat zij het borduurwerk niet zelf konden hebben, en maakte het in de vorige eeuw na, en daar gaan de krantenknipsels over die ik onder het boek legde. Die knipsels zaten in één van de boeken over Bayeux, die ik inmiddels verkocht heb.

Ik weet nog goed hoe ik in het eerste jaar van mijn bloggen op Tweedehandswerk een boek over het Tapis van Bayeux in mijn handen hield. Ik was bezig om boeken in mijn shop te plaatsen, en veel boeken waren nieuw voor mij. “Wat is dìt nou?” vroeg ik mezelf af toen ik foto’s zag van dat lange tapijt. Zo ging ik dat boek eerst maar eens lezen, voordat ik het in mijn shop plaatste.

En zo was ook mìjn reis een reis door de geschiedenis van handwerk, en daar ben ik dus nu inmiddels zeven jaar mee bezig. Mijn dochter vind het af en toe leuk om iets aan te dragen voor die reis, en nu was dat dus dit boek. Hopelijk kunnen we samen nog eens naar Bayeux!

Voor dit 1-januari-blogje heb ik het accent wat laten vallen op mijn eigen reis om op mijn blog boeken door te geven over de zeer interessante handwerk-geschiedenis. En dit blogje doet dus nog niet helemaal recht aan het boek met de prachtige titel “Levensdraden”. Dus ik neem me voor om er nog eens op terug te komen. Het was leuk om het boek nu eerst even te laten zien. Wetende dat wij allemaal op 1 januari óók verder gaan met onze levensdraden. Goede reis verder toegewenst!