Batik: een traditionele oosterse methode om stoffen te versieren. In de zeventiger jaren was dat ook in ‘het westen’ populair en uit die tijd stammen deze boeken. Drie had ik al op m’n shop en ik plaatste er vandaag nog een vierde boek bij. Bij de beschrijving van een boek in m’n shop neem ik soms over wat op de achterkant of in de inleiding van dat boek vermeld staat en dat deed ik nu ook: “Steeds meer mensen ontdekken dat zelf batikken lang niet zo moeilijk is als op eerste gezicht misschien lijkt. Allereerst is het principe eenvoudig: de stof neemt geen verf op waar met was getekend is. Met de tjanting, een tekeninstrumentje waarmee de warme was aangebracht wordt, kunnen de meest sierlijke lijnen en motieven gepenseeld worden, die na het verfbad de oorspronkelijke kleur van de stof als negatieve uitsparing doen uitkomen.”
Leuk dat batikken nu ook weer in de belangstelling staat en komt! Wie weet kan iemand deze oude instruktieboeken weer gebruiken.
Ik heb zelf batik altijd al mooi gevonden. Ook dit kleedje vind ik zelf prachtig (maar ik plaats het toch in m’n shop). De kleuren, de vormen, de uitstraling, de lijnen, de herhaling….. En dan vooral toch weer: de kleuren! Die spreken altijd weer aan! Batik: oosterse kunstzinnigheid!