Boeken over weven

O, m’n oude Yamaha-gitaar! Met een paar kapotte snaren is het wel duidelijk dat ik er al een hele tijd niet meer op heb gespeeld. Dat was vroeger anders: er ging geen dag voorbij of ik zong wel een paar liedjes. Toen ik 15 was ging ik mee met een jeugdkamp waar een paar kampgenoten de kunst verstonden om de sfeer te verhogen middels snarenspel en toen ik thuis kwam wist ik het zeker: Ik wil ook gitaar leren spelen! Die moest dan nog wel eerst worden gekocht en gelukkig mocht ik in de winkel ook gelijk een band uitzoeken. Zodat ik na verloop van tijd ook staande kon spelen, met de band om m’n nek zodat de gitaar precies goed voor me hing. Zo heb ik jarenlang voor groepen en zondagsschool-klassen gestaan maar ook thuis kon ik lekker galmen terwijl ik mijn handen liet wapperen over de snaren. Héérlijk zingen, met volle overgave. En toen kwam er een tijd dat het minder werd, en de gebroken snaren zelfs niet meer werden vervangen. Voorbij, die intense muziek-makerij? Bezig zijnde met m’n handwerkboeken, kwam ik dit tijdschrift (tweede van links boven) over Handweven tegen waarin een beschrijving staat om zelf gitaarbanden te weven. Ik werd helemaal enthousiast. Als ik dat boek vroeger had gehad, dan had ik vast en zeker zelf m’n eigen gitaarband willen weven. Dit plaatje is voor mij een stimulans om in ieder geval een nieuwe snarenset te kopen, en dan ben ik benieuwd wat er verder nog gaat gebeuren. Want als je eenmaal van gitaarmuziek houdt, dan gaat het nooit meer over.

En verder: Bandweven, Handweven, Gobelinweven, Voddeweven, Weven op stokjes: het kan allemaal! En het is ook weer allemaal populair! (sommige weefboeken van de foto zijn al verkocht, andere staan nog in de shop.)