De jaren negentig van de vorige eeuw waren – wat handwerk betreft – de jaren van de woondecoratie. Alles kon zelfgemaakt, vooral kussens en gordijnen. Met alle mooie stof die er te koop was kon je ook zelf voetenbankjes bekleden, tafellakens weelderig over elkaar draperen, dozen een bijpassend stofje geven, placemats toevoegen en nog talloze andere stoffen toepassen om het interieur naar je eigen smaak in te richten. Die ‘eigen smaak’ was dan wel verregaand beïnvloed door de mode van toen, maar dat is altijd zo geweest. De jaren negentig boden een sfeervolle en luxe aanblik van prachtig ingerichte interieurs. En daarin speelde ook het handwerk wat in alle decennia daarvoor belangrijk was, een rol. Maar nu meer toegepast op de gezelligheid in de kamer.
Natuurlijk verschenen er ook boeken om die trend te ondersteunen, een trend die allang ook door de damestijdschriften (met eigen stylisten in dienst) in gang was gezet. De fotoreportages wàren al zo mooi en aantrekkelijk (ik wilde bijvoorbeeld ook heel graag zo’n voetenbankje in gestreepte stof, en een rond tafeltje met afhangende kleden), en de boeken deden er nog eens een schep bovenop. Prachtige interieur-decoraties om allemaal zèlf te maken!
Maar de tijd brak aan dat je al dat moois ook gewoon kon kopen. Winkels konden het eigenlijk nòg mooier dan je het zelf voor elkaar kon krijgen. En bovendien vaak nog goedkoper ook, want als je eerst die dure stof moest kopen, was je ook niet zo voordelig uit, en dan moest je ook nog eens met die lange en stugge lappen achter de naaimachine. Ik had dan nog de bof dat ik vlakbij zo ongeveer de grootste stoffenmarkt van Nederland woonde, waar ik regelmatig op maandagmorgen ging struinen en dan met vele meters stof thuis kwam. Maar zelfs met die voordelige stof bleek het nog een hele klus om daar weer gordijnen van te maken en bijpassende tafelkleden.
Dus het gewoon kopen van modieuze woninginrichting (kransen, lamekappen, mode-kussens en nog veel meer) werd steeds aantrekkelijker. En gelukkig: in elk dorp of in elke stadswijk was wel een Blokker. Waar al die aantrekkelijke hebbedingen te koop waren. Telkens een blij gevoel als je weer met iets leuks thuiskwam.
Maar helaas, de tijd ging nog weer verder. Zelfs Blokker kan niet meer concurreren tegen een actie-ve winkel…..
Dus komen de meeste woningdecoraties van heel veel Nederlandse woningen nu uit China, via die goedkope prijsvechter, die zùlke leuke hebbedingen telkens aanvoert. De tijd van het allemaal zelf maken van onze kussens en gordijnen is allang voorbij.
Alleen onze eigen fotoboeken en deze negentiger-jaren boeken herinneren daar nog aan. Aan de tijd dat huisvrouwen die daar tijd voor en zin in hadden, zich volop konden uitleven aan het maken van sfeervolle woondecoraties.
Deze boeken zijn nu niet veel meer waard, maar tòch wilde ik ze erbij! Ze horen er gewoon bij, want zo is die tijd wèl geweest!