Boekenleggers met een tot-hier-boodschap

Gister was een oude pianokruk aan de beurt om weg te gaan. Hij was nog van m’n grootmoeder geweest en ik had hem al eens geverfd en opnieuw bekleed, wat z’n leven in de familie nog wat had verlengd, maar nu was het tijd voor ‘weg’. Samen met nog wat andere spulletjes ging hij naar de kringloop maar vlak voordat hij definitief het huis verliet bedacht ik dat ik er eerst nog wel wat op kon leggen. Dan heb je toch nog even een herinnering. Mijn verzameling boekenleggers kwam er wel goed op uit.

Boekenleggers die in een boek liggen hebben een ’tot hier’ boodschap. ‘Tot hier’ ben je gekomen met lezen, en de volgende keer kun je dan weer verder. Het lijkt erop dat mijn computer nu ook een tot-hier-boodschap heeft gegeven. Gister kocht ik een nieuw toetsenbord en dat is echt niet zo moeilijk. Gewoon het stekkertje erin steken en hij zou het weer moeten doen. Maar dit nieuwe toetsenbord heeft een onbekend knopje: voor een slaapstand. En oh! dat kan mijn computer nou juist niet meer! Een paar weken geleden had ik problemen met de voeding en toen besloot ik hem gewoon niet meer uit te zetten. Want als hij niet uit gaat, hoeft hij ook niet aan. Want juist dat opstarten trok hij niet meer. Dat ging nog een paar weken goed, en zo kon ik een definitieve oplossing nog even uitstellen. Maar nu kwam de pc door dat nieuwe toetsenbordknopje tòch in de ‘slaapstand’ en dat betekent dat hij nu ècht dood is. De ‘voeding’ trekt het niet meer om op te starten. M’n computer gaf de definitieve boodschap: “tot hier en niet meer verder”!

Net als die oude pianokruk: die had ik nog wat opgelapt, maar na nog tien jaar op zolder kan hij nu eindelijk wel eens weg.
Zo nu ook m’n computer: aan m’n tijdelijke oplossing om hem gewoon ’s nachts aan te laten staan is nu ook een einde gekomen.
Ik ben nu te gast op een andere computer en dat is wat omslachtiger. Maar voor dit moment is het weer gelukt!
En nu ga ik op zoek naar hoe het verder gaat nà de ’tot-hier-boodschap’.