En opeens was er dan toch wat keelpijn, een moe hoofd, beetje grieperig gevoel. Niet leuk, want ik was net zo lekker bezig met vieren en fierelieren en genoot van de bijzondere dagen. Gister was er nog een familie-bijeenkomst bij m’n zus en het was fijn om dáár ook weer wat familieleden te ontmoeten en gelukkig-nieuwjaar te wensen en bij te praten. Maar al te hartelijke omhelzingen hield ik maar een beetje op afstand want ik wilde niemand aansteken met m’n keelpijn. Het was zo’n dikke keel waarbij ik dacht: dit kan helemaal de verkeerde kant uitgaan en dan ben je een week lang snipverkouden. Dat heb ik vroeger wel meegemaakt maar gelukkig hebben we daar tegenwoordig meer inzicht in en invloed op. Dus ik greep gelijk naar de pot met vitamine C en had nog wat zuigtabletten voor m’n keel en dat helpt ècht! Het zet (bij mij) dan niet door.
Een boekenlegger heeft een ‘tot-hier-boodschap’, heb ik wel eens gezegd op m’n blog. Wat mooi dat we ook bij een beginnende griep kunnen zeggen: tot hier! En liever niet verder. In mijn ervaring werkt dat alleen als je die eerste griep-verschijnselen dirèct bij het begin aanpakt. Dus niet een dagje wachten om te kijken of het misschien vanzelf de goede kant uitgaat. Maar gelijk een paar extra vitamientjes. De wetenschap mag het verder onderbouwen, maar ik vond het wel leuk om het hier even door te geven.
En ook even wat langer blijven liggen natuurlijk. Dus hier een wat later blogje dan anders, met gebruikmaking van een oude foto. Eén van deze boekenleggers kocht ik lang geleden ergens en ik vond hem leuk. Daarna maakte ik er nog wat bij en die gaf ik weg. Maar de foto heb ik nog en ik ga (in januari) nog even verder met wat oude foto’s te gebruiken van mijn eigen handwerken. Er zit ook nog wel een ander nieuwjaarsblogje in m’n hoofd en dat komt later wel.
Goede opstart-maandag gewenst! Nadat de viering van oud-en-nieuw bij iedereen waarschijnlijk als een tot-hier-en-nu-weer-verder heeft gefunctioneerd!
Wil je reageren?