De volgende ochtend zat ik al vroeg achter de computer omdat ik nog wat mailtjes wilde beantwoorden voordat de herrie van beide kanten zou losbarsten. Ik was zenuwachtig. De hekken stonden al klaar voor m’n raam. Zouden de drie bomen vandaag worden omgehakt?
Om half negen werd ik gebeld. Aan de stem te horen nèt zo-iemand als die uitvoerder van de vorige dag. Die uitvoerder had gezegd: “Ik weet nergens van, en morgen ga ik gewoon aan de slag.” Toen had ik gezegd: “U weet nu wèl ergens van, want ik heb dat net verteld: er loopt nog een bezwaarprocedure.”
Nu had ik een eindelijk iemand aan de lijn die verantwoordelijk is voor deze ellende en ik deed mijn verhaal. Hij zei: “Mevrouw, wàt u ook zegt of doet, uw bezwaar wordt sowiso opzij geschoven. U kunt géén bezwaar indienen!”
Natuurlijk was ik geschokt over dat antwoord. Ik zei dat ik even pen en papier pakte om die zin op te schrijven. “Lijkt me wel een mooie zin voor een bericht in de krant” zei ik. “U doet maar, zei hij, maar wij gaan nu aan de slag om die bomen om te hakken!” “Maar er loopt toch nog een bezwaarprocedure! wierp ik tegen, en we hebben een procedure afgesproken!” Daar wist hij wel van, want er is inderdaad twee maanden geleden (toen ik er bij toeval achter kwam dat ze dit van plan waren) bij ons iemand op bezoek geweest die mijn bezwaren aanhoorde. Daarbij hebben we een procedure afgesproken: de gemeente zou mijn bezwaar in overweging nemen, en alle buren in de straat een brief sturen en dan zou de mening van de straat meewegen. Daarna zouden wij dan het besluit te horen krijgen, maar dat zou beslìst niet voor het eind van het jaar zijn.
De man aan de telefoon begon ongeduldig te worden. “U hèbt toch ook een brief gehad!” zei hij verdedigend. “Ik heb géén brief gehad, zei ik, en de buren ook niet.” Er was nu even een kleinigheidje, iets wat ik heel toevallig wist, wat ik kon benoemen. Voor dit blogje voert het te ver, maar ik kon het zeggen. En dàt gaf de wending in het gesprek. Hij zei dat hij het zou uitzoeken.
Een uur later werd ik weer gebeld, nu door iemand anders. Ik kreeg te horen dat ze het helemaal begrepen dat ik ongerust naar de gemeente had gebeld, en dat de gemeente honderd procent fout was. (Ik had maar weer pen en papier gepakt om dit op te schrijven: honderd procent fout, zoiets hoor ik niet vaak….). Hij lichtte het toe: Ten eerste hadden ze inderdaad de brief niet verstuurd. Wèl naar de bewoners van een andere straat, maar niet naar de onze. (“Foutje, onze excuses”.) En ten tweede zei hij dat die medewerker van twee maanden geleden onterecht de indruk had gewekt dat bezwaar-aantekenen een optie was. Bezwaren hebben geen zin, want zìj besluiten dit gewoon. “En we hebben ook niet eens een kapvergunning nodig, want wij doen dit gewoon.”
Dan ben je dus perplex en uitgepraat. Nou ja, niet helemaal uitgepraat, want hij wilde nog wel de procedure verder uitleggen. Die brief zouden ze ’s middags alsnòg rondbrengen. Dan wisten de andere bewoners ook wat er zou gaan gebeuren. En dan gaan ze maandag alsnog de bomen kappen.
Verdrietig.
Ik ben nu alvast in de bomen-rouw.
6 gedachten over “Bomen deel 3: Ze gaan tòch om”
Wat triest dat toch de bomen worden omgezaagd. Ik zou er wel foto’s van maken en desnoods de foto’s naar de krant sturen met een verhaaltje dat de gemeente ernstig in gebreken is gebleven, want dit kan natuurlijk niet, je moet als bewoner op de hoogte worden gebracht door de gemeente als ze in je straat of directe omgeving iets in de openbare ruimten gaan doen. Sterkte a.s. maandag, ik voel met je mee!
Wat jammer dat de bomen verdwijnen. Ik begrijp ook niet dat dit zomaar kan. Als je als particulier een boom wilt kappen, dan is dat een hele procedure. Goed dat je geprobeerd hebt, het tegen te houden. En ik sluit me aan bij het vorige kommentaar om toch de media op de hoogte te brengen.
Sterkte voor maandag, kun je niet een dag uit?
gemma
ik vind je wel moedig hoor!
misschien moet je het ook aan de krant melden zoals de voorgaande mensen opperen.
het is moeilijk maar je bent heel moedig!
sterkte maandag
Margriet,
De vraag die mij op de lippen zou branden is waarom die bomen sowieso om moeten. Zijn ze ziek of zo? Heeft er een bomendeskundige naar gekeken? In mijn woonplaats, waar ook te veel bomen omgingen hebben ze een team van , van de gemeente, onafhankelijke boomdeskundigen ingesteld. Dat team controleert , weegt af en adviseert ook over de mogelijkheid tot verplaatsing van bomen. Misschien een idee om ook eens daar voor te leggen
hallo margriet ,
van zo’n gang van zaken word ik ook woedend .
bomen zijn zo nodig ivm zuurstof ; schaduw ; voor vogels ; insecten .
was de boom ziek , of waren er zeikerds in je straat die vielen over de bladeren .
in almelo zijn bomen omgegaan ivm tegels die door de wortels omhoog gedrukt werden + stoorden autobezitters zich aan bloeisels ; eea had wel anders gekund maar was duurder .
en zo wordt de aarde opgewarmd + gaat ( grof gezegd naar de kloten ) zoals dat ook met de weides ; bloemen ; is gegaan .
wat voor wereld laten we na aan onze kinderen .
hoe durven ze denk ik dan .
jacqueline
MARGRIET IKgeniet van jouw vakanties. je liet erg veel zien en er is ook veel te vertellen. ik zoek voorbeelden om te borduren maar kleine werkjes die ik weer goed kan versturen in een brief. voel mee met je verhaal over bomen hakken.JA droevig.VEEL GROETEN. HANNIE GAMLIELI