Een stapel zo hoog als een kerktoren! En nog veel meer tijdschriften ga ik vandaag opruimen en verhuizen. Mijn gehandicapte broer gaat vandaag naar een nieuw apartement en mijn broers en zussen en ik mogen helpen met de verhuizing. Niet de eerste verhuizing de afgelopen tijd, maar de zoveelste. We zuchten er maar niet teveel onder, en proberen telkens de lol ervan te zien. Lekker bezig zijn!
“Lekker bezig zijn” is natuurlijk het motto van talloze handwerkliefhebbers, maar óók van de vele begeleiders en begeleidsters van onze gehandicapte medemens. Er is wel eens wat te mopperen op de gehandicapten-zorg, maar er is ook heel veel reden tot dankbaarheid! De zorg in ons land is toch uitstekend geregeld! Iemand (ik weet niet wie) heeft ooit mijn broer toen hij nog jonger was geholpen om dit borduurwerk te maken en daar zit heel veel liefdevolle aandacht in. Die stapel tijdschriften mag op deze verhuisdag wel weg, maar dat oude borduurwerk koesteren we en krijgt bij elke verhuizing weer een nieuw plekje. Voor mij is het een symbool voor de goede zorg die er in ons land wordt gegeven aan mensen die hulp en begeleiding nodig hebben. Ook al hou ik zelf veel van handwerken: toch zou ik nooit op het idee gekomen zijn om mijn broer zo’n borduurwerk te laten maken. Ik waardeer het dat een ander dat idee en die inzet wèl had. Hulde aan ‘de Zorg’! (En vandaag zijn wij dat, met een drukke verhuisdag voor de boeg….)
