Om het linnengoed te merken werden vroeger met heel fijne kruissteekjes namen of iniatialen geborduurd van de eigenaar. Die fijne steekjes werden op het geweven linnen geborduurd en wekken bewondering. Later kwam er speciaal handwerklinnen en dat was iets makkelijker aftelbaar. En daar werden prachtige dingen op geborduurd.
Nadat de borduurhobby al een tijdje was opgebloeid, was er ineens een idee om nog weer eens op heel fijn linnen te borduren. De textielketen Zeeman verkocht theedoeken met een mooie blauw-witte-beige streepverdeling en iemand ging de uitdaging aan om tussen de strepen te borduren. Het idee sloeg aan bij anderen en meerdere borduursters kochten zo’n theedoek en gingen ook borduren. De vrouwen die dit deden, maakten een persoonlijke herinneringsdoek van alle evenementen en tentoonstellingen die ze bezochten. Er kon van alles bij geborduurd worden, als het maar in de mooie kleuren blauw en rood was.
Ik kon vandaag zo’n theedoek fotograferen en laat hem graag zien.