M’n borduurwerk waar ik deze zomer (aan de tuintafel) mee bezig was, schiet niet op. Het had allang klaar kunnen zijn, maar ik heb net wat wol te kort voor de laatste twee vakken die ik nog moet opvullen. Daar wil ik lichtblauw en turqoise voor gebruiken maar daar heb ik niet genoeg van. Ik hou ervan om dit soort projecten te maken van allerlei restjes. Dat geeft een extra uitdaging om het materiaal en de kleuren evenwichtig te verdelen. De voldoening als het lukt is altijd groot, maar er is ook vaak een vervelend stadium. Dan ligt zo’n borduurwerk maar te liggen en je wilt het afmaken maar dat lukt dan niet. Ik laat dit ook zien om eens te illustreren dat ik vaak op oude stukken stramien werk. In dit geval was er wat op geschreven, maar het borduurwerk bedekt dat dan wel en dus vind ik het niet erg. Eerder een sport om het toch te gebruiken. En het scheeftrekken van het werk? Dat komt door de gebruikte tapisserie-steek. Dat trek ik later weer recht. Ik hoop dat dat ‘later’ niet al te lang meer duurt want ik wil het nu wel eens ‘af’ zien.