Breien bij stress

Breien en borduren: sommige werkjes lenen zich er wèl voor om mee te nemen, andere niet. In een oud en mooi tijdschrift Libelle Kruissteekjes staat een patroon wat ik al jarenlang van plan was om eens te borduren. En nu geborduurde randen zo in de mode zijn leek het me leuk om al die zwarte randen onder elkaar te borduren. De afgelopen week sliep ik in het oude huis van m’n moeder en probeerde ’s avonds wat te borduren. Maar dat ging niet lekker. Als je hoofd vol zit, dan kun je je gewoon niet concentreren. Een breiwerkje waarbij je niet hoeft na te denken is dan prettiger.

Het was een enerverende week, maar nog veel meer voor de provincie Groningen. De aardbeving die daar plaatsvond is nu een week geleden. Ik zit hier wel gezellig over mijn handwerkjes en dergelijke te schrijven, maar ik heb er (nu ik weer thuis ben en iets meer tijd heb) toch nog wel behoefte aan om mijn meeleven te uiten naar bloglezers (en natuurlijk ook anderen) in het noorden van ons land. Bij één bijzondere bloglezeres  ben ik een paar keer op bezoek geweest en heb de scheuren in hun historische huis gezien. Mijn gedachten gaan zeker ook naar hen uit! Ik vind het heel naar wat jullie overkomen is! Ik las erover in de krant en weet ook uit hun verhaal dat hierdoor veel stress en onzekerheid ontstaat. Héél naar!

En er zijn helaas situaties die zoveel stress opleveren, dat kun je met een klein breiwerkje niet verhelpen. Het zijn de stekelige / nare / vervelende / akelige / elllendige / pijnlijke / moeilijke en scherpe kanten van het leven.
Het enige wat ik kan zeggen is: ik wens hen die het zwaar hebben sterkte toe.
En misschien tòch iets breien, al is het maar een recht lapje. Gewoon om wat omhanden te hebben.