Breiende meisjes op oude ansichtkaarten

Precies honderd-en-drie jaar geleden is het dat één van deze twee ansichtkaarten op de post werd gedaan. Het stempel achterop is duidelijk te lezen en ik vind het leuk dat ik juist vandaag deze kaart tevoorschijn haalde. De kaart werd verstuurd aan een Mejuffrouw in Delft en de afzender schreef met mooi handschrift alleen zijn naam achter een voorbedrukt aanduiding. Vervolgens nemen de stempels en de postzegel van één cent ongeveer een derde van de kaart in beslag. Ik denk dat Mejuffrouw de Ruyter (per adres Den Heer de Ruyter) vast blij is geweest met deze kaart, en na meer dan honderd jaar zijn wij er blij mee om er ook nog eens naar te kijken. Want wat vertelt zo’n kaart veel! Allereerst natuurlijk de armoede. En ook geen lekkere tuinstoel om even op te zitten. Frappant dat er naar buiten werd gegaan om de verplichte pennen van die dag te breien. Meisjes moesten vaak een flink aantal pennen breien voordat ze mochten spelen of hun andere taken uitvoeren.

De andere kaart is iets minder oud, uit 1917 dus nu 98 jaar oud. De ontvangster werd een Jongejuffrouw genoemd en woonde in Doesburg. Bij het adres staat ook weer “p/a”. Dat wil zeggen dat ze bij een Heer in huis woonde. Er staat iets meer tekst achterop: “Hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag hoor! Ook je Vader en Moeder en grootmoeder. Maak maar veel plezier morgen. De hartelijke groeten van allen.”

Drie meisjes op deze kaarten. Ik was gister ook één van een gezelschap van drie meisjes. Mijn twee zussen en ik hadden een zussendag en haalden alledrie ons haakwerk tevoorschijn onder het bijpraten. Dat hadden we niet afgesproken, maar we waren toevallig alledrie met een gehaakte stola bezig. Maar ik had m’n foto’s nog niet uitgeladen en dacht vanmorgen: “Nu heb ik eerst zin om een blogje over deze kaarten te maken”. Ik kocht ze deze zomer en wilde er graag eens wat over schrijven. En toen zag ik dat poststempel: 27 augustus 1912. Als dàt nou niet frappant is!

(De kaarten heb ik te koop)