Drie bruine retro-kussens, maar onafgemaakt.
De middelste met het paard was nog iets meer onafgemaakt, dan dat er alleen maar geen achterkant aan zit.
De mevrouw die dit vroeger maakte miste kennelijk één kleurtje bruin. Wat is dat sneu, als een ouder iemand niet zelf op zoek kan gaan naar de juiste kleur, en dan een handwerk niet kan afmaken. Het is juist zo leuk om die laatste steekjes zetten van een handwerk waar je lang aan hebt gewerkt, en dat plezier heeft zij dus gemist. En hoe lang heeft zo’n handwerk dan vervolgens op een plank gelegen, terwijl het nooit een kussen is geworden?
Misschien een idee voor jongere handwerksters, die op bezoek gaan bij oudere handwerksters, om te vragen: “Heeft u nog iets van handwerk liggen wat ik voor u af kan maken?”
Dus het idee van “lief zijn voor elkaar!” Zoals die paarden die ik zondag zag:
Bewaren
Bewaren
Bewaren
Bewaren