In een zak vond ik borduurpatroon, een mooie lap stof, en 33 kaartjes met maaswol. Kennelijk was iemand van plan om dat patroon te borduren met stopwol. Misschien kwam ze zelf ook tot de conclusies dat dat toch niet zo’n goed idee was, want er was nog geen kruisje gemaakt. Hoe lang zouden die mooie materialen in die zak hebben gezeten? En telkens als ze het tegenkwam, heeft ze misschien gedacht dat ze zo’n zin had om dat borduurwerk te maken. Tot uiteindelijk het besluit kwam om het weg te doen. Viavia kwam de zak bij mij. Nu mocht ik er weer over nadenken. En ook ik nam het besluit: nee geen goed idee. Borduren kàn natuurlijk wel met wol, maar de meeste patronen komen toch beter uit met borduurzijde (wat eigenlijk ook gewoon katoen is).
Zomaar eens een blogje met als boodschap: nìet alles wat ik in zakjes en dozen vind, komt ook in mijn shop.
En heeft iemand een leuk idee voor die kaartjes met bruinzwarte stopwol?
Want dit blogje kan ook een andere gedachte benoemen: creatieve mensen die van handwerken houden, zijn héél vaak aan het stoeien met materiaal, kijken of je ergens iets van kunt maken, nadenken over of iets geschikt is, plannen of je genoeg hebt. Al dat soort dingen. Dat hoort volop bij de creativiteit! En als je dan zoiets onverwachts tegenkomt: iets verzinnen wat je er mee zou kunnen doen.