Vroeger, toen er nog geen internet was, toen waren er Boeken!
Zo zou ik natuurlijk bijna elk blogje wel kunnen beginnen, waarin ik een collage met een aantal boeken presenteer, die ik gelijktijdig in m’n shop plaats.
Maar dat is niet nodig, want dat weten we wel. Toch vind ik het dit keer leuk om dit blogje zo te beginnen, want voor deze serie Engelse, Deense, Zweedse en Duitse boeken gaat het wel op. Al die vernieuwde aandacht voor technieken zoals de Fair Isle-techniek en de bijzondere techniek om héle dunne sjaals te breien van de allerfijnste wol (om daarna ‘door een ringetje te halen’) en de technieken voor het breien van klassieke kabels: dat is allemaal op internet terug te vinden. Die technieken beleven een come-back door de grote interesse van een nieuwe generatie breisters, die het heerlijk vinden om hiermee bezig te zijn en hun processen en resultaten graag delen op social media.
Maar die bòeken: die blijken nog steeds niet overbodig. En ook niet achterhaald. Alleen al de foto’s in die oudere boeken: die zijn prachtig! Ze konden worden gemaakt in de tijd toen de dracht van Noorse truien en Fair-isle-knitwear nog authentiek was en dat zijn belangrijke foto’s om te weten hoe het vroeger was. En dan de bespreking van de technieken: zò duidelijk, zò toegankelijk, zò aanlokkelijk. Dat kunnen boeken vaak beter dan blogjes en web-pagina’s.
Al deze boeken zijn geschreven door auteurs die zelf gegrepen waren door een bepaalde techniek en veel kennis en deskundigheid hadden verzameld die zij graag wilden doorgeven. Hun boeken zijn waardevol omdat ze de tijd van vroeger hebben vastgelegd, en de technieken van vroeger hebben willen doorgeven.
Die oude technieken zoals Fair-isle en Ajour en Kabels zijn geschikt voor telkens een nieuwe opleving en toepassing, want ze zijn niet alleen historisch maar ook tijdloos. Maar zou er af en toe ook iets heel nieuws verzonnen worden? Ja, dat bleek te kunnen. Een jaar of twintig geleden kwam Horst Schulz ineens met een nieuwe breimanier (das neue Stricken) wat veel breisters aansprak en wat ook uitgebreid via social media aan elkaar werd doorgegeven. Bij ons werd het patchwork-breien genoemd. Misschien is het allang weer weggezakt in oude tijdlijnen en vergeten websites, maar er zijn nog wèl wat boeken in omloop over deze vernieuwende techniek. En dat is dan ook een leuke illustratie van hoe fijn het is dat die boeken er zijn en dat ze altijd maar blijven circuleren: Boeken houden de kennis vast, vormen een afgerond geheel (bijvoorbeeld over een bepaalde techniek of een bepaalde regio waar die techniek groot werd), en geven de kennis weer door.
Traditional Scandinavian Knitting, Traditional Knitting in de Britisch Isles, Alte Volkskunst Stricken en Schwälmer Strickerei: deze en de andere boeken geven een verdieping en achtergrond aan nieuwe breiliefhebbers die hier net als vele voorgangsters van gecharmeerd zijn geraakt.