Burda is het populaire Duitse patronenmerk wat bekend is bij iedereen die zelf kleding wilde naaien.
In de vorige eeuw was het heel gebruikelijk dat vrouwen kleding naaiden voor het hele gezin en zij waren daar vaak heel bedreven in. Lapje van de markt, paar uur achter de naaimachine, en er was weer iets klaar! Veel opgroeiende kinderen hebben met bewondering naar hun moeders gekeken hoe ze dat toch allemaal deden, maar het kwam net zo vaak voor dat die kinderen het allemaal heel vanzelfsprekend vonden en er niet al te veel over nadachten. Làter wèl! Al die zelfgemaakte leuke bloesjes en broekjes, rokjes en jurken: allemaal door moeders gemaakt! Veel moeder-naaisters bewaarden ook een restje stof van het kledingstuk bij het patroon wat ze hadden gebruikt; dan wist je gelijk weer waar het patroon voor was gebruikt.
Die patronen: hoe kwamen ze daar eigenlijk aan? Burda voorzag in tijdschriften die in heel Europa werden uitgebracht. Daar stond de nieuwe mode in, en als bijlage waren er de grote patroonvellen waar de lijnen allemaal door elkaar afgedrukt waren. Met kleuren en stippellijnen en ingewikkelde tekentjes kon je met een radeermesje de patroondelen uitraderen of overtekenen en dan het patroonpapier uitknippen. Maar het kon ook wat makkelijker, want Burda bracht de patronen ook uit op losse kooppatronen. Daar stond maar één patroon per vel op, en niet alles door elkaar. Je kon je maat kiezen en dan de patroondelen uitknippen, en dan kon je gelijk gaan naaien.
En hoe kwamen die vrouwen dan aan die patronen? Die konden gekocht worden en als je niet wist wat je moest kiezen dan kon je in de winkel de grote patroonboeken doorbladeren. Dit waren heel grote en zware boeken, die de nieuwe mode makkelijk en aantrekkelijk presenteerden. Deze boeken zie je bijna nooit tweedehands. Nu een keer wel: in mijn shop! Fijne en fleurige voorjaarsmode van 1987 en vlotte en vrolijke zomermode van 1989. “Those were the day’s”: wijd en zwierig, ruimvallend en toch modieus. Ik was een twintiger in die tijd, en maakte ook wel eens wat in die jaren. Als ik nu deze boeken weer doorblader, zie ik het allemaal weer voor me!
En gelukkig: alles komt weer terug! Wijde broeken…. ze zijn er weer!