We reden een eind Duitsland in en namen een afslag van de snelweg om nog verder het land in te rijden. Meer dan een uur bestaat Duitsland alleen maar uit saaie snelweg en zie je alleen maar grijs en groen. Maar als je dan eenmaal die afslag hebt genomen, 
rijd je gelijk door een dorpje en heb je weer wat om naar te kijken. “Oh, dáár!” zei ik, en m’n man was zo lief om gelijk even te stoppen. Hij dacht dat ik m’n meegenomen tapisserie-kussen met vakwerkhuizen wilde fotograferen, maar het ging me om de gordijntjes. Ik herkende ze gelijk: ze staan ook op de voorkant van het tijdschrift Filethaken. En ik heb er een stapeltje copieën van het patroontje. Ik maak nooit copieën, maar deze zaten ergens in en sluit ik af en toe bij als ik denk dat iemand dat leuk vind. Zo stond ik dus na een fikse onweersbui op de snelweg in zo’n rustig Duits dorpje even een paar mooie gordijntjes te fotograferen. Als illustratie dat al die mooie foto’s in die oude tijschriften gelukkig nog niet tot het verleden behoren. En ook in Nederland kun je ze (met een goed patroon) zò weer maken!
De klokjes van dit patroon heten campanula.
Wil je reageren?