Nu had ik zin om mijn doosje met ‘etnische handwerken’ weer eens te bekijken en er wat foto’s van te maken om hier te laten zien. Dit is een deel van mijn eigen verzameling, want ik heb handwerk-uit-verre-landen altijd mooi gevonden. Zo lang ik me kan herinneren lag vroeger thuis een geweven kleedje (hier rechts onder) wat mijn vader een keer meenam van een verre reis en wat mijn moeder altijd weer op een ander plekje in de kamer neerlegde. Het gaf karakter aan elk hoekje en elk tafeltje waar het op lag en ik heb het altijd mooi gevonden. Nu heb ik het ook weer een tijdje neergelegd in mijn eigen kamer. Net als het kussen met reverse-appliqué wat eerst in het ouderlijk huis lag en nu hier.
Handwerk wat je krijgt van iemand die in een ver land is geweest heb ik altijd bijzonder gevonden. Het rode schortje wat mijn moeder een keer voor me kocht in Portugal. Een gebatikte doek van vrienden die in Ivoorkust gingen wonen. Vier servetten uit Singapore van een familielid op doorreis. Twee kleedjes van m’n dochter toen ze op vakantie was in Griekenland ging. Een mini-bilum van m’n zus uit de tijd dat ze in Papua Nieuw Guinea woonde. Ik vond alles prachtig. Ook als een ander het niet meer wilde hebben, zoals een klein tasje uit Pakistan, wat mijn andere zus weer van iemand had gekregen maar wat ze niet meer wilde bewaren en aan mij gaf: ik vind het allemaal mooi. En vooral als er een verhaal achter zit. Dat roze vouw-patchwork komt uit Thailand, speciaal voor mij gekocht en meegenomen door een vroegere vriendin. Ik bewaar het gerust dertig jaar in een doos en dan geniet ik er telkens opnieuw van als ik het doosje weer eens bekijk.
Mijn eerste aankoop op handwerkgebied, toen ik me denk ik nog niet helemaal realiseerde dat ik dit later nog veel leuker zou gaan vinden, is een geborduurd band wat ik kocht op een marktje ‘voor het goede doel’, en de opbrengst was denk ik voor Cambodja, hier te zien als eerste in de collage. Later maakte ik er een riem van voor m’n fototoestel, maar dat is er inmiddels al weer af. Ik hou ervan om met dat handwerk een beetje te spelen: soms geniet ik er een tijdje van, en dan leg ik het weer een tijdje weg. En zo zijn die spulletjes me in de loop der jaren dierbaar geworden en denk ik terug aan de gelegenheden wanneer ik het kreeg.
En die tasjes: die gebruik ik altijd, zoals je bij het vorige blogje kunt zien en ook hieronder. Ideaal voor alleen een mobiel en een pasje.