Community of Commercieel?

Ik ben net terug van de Handwerkbeurs in Zwolle, en het was mooi. Er zal vast wel genoeg positiefs over geschreven worden, maar nu ook een keer wat negatiefs.

Ik begin maar even met een invalshoek vanaf een ànder handwerk-event. Dat was de ledendag van Merkwaardig, twee weken geleden, en in mijn verslag daarover sprak ik lovend over al die aardige handwerkende vrouwen. “Waren er ook mannen?” vroeg iemand in de reacties. Mijn antwoord: “Ik heb er twee gezien: één die de kroketten uitdeelde en één die een filmpje maakte. Hij heeft mij ook nog geïnterviewd.” Dat wilde ik hier nog wel eens vertellen. In mijn ‘Show and Tell” op die ledendag had ik het community-aspect benoemd en daar mocht ik in een klein interview voor een promotie-filmpje nog wat meer over vertellen. Leuk was dat.

Dus voor wie mij al langer volgt: ik ben duidelijk van het community-aspect. Daar is de handwerkwereld uitstekend geschikt voor!
Maar zo’n commerciële beurs is natuurlijk ook fijn. En daar ga ik ook graag naar toe. Vanmorgen was de eerste dag en ik had bedacht: ik wacht niet tot zaterdag om er naartoe te gaan; ik wil wel even weg en ik ga gewoon. Dus reed ik van A naar Z. Wat visitekaartjes meegenomen want ik wil ook wel graag wat groeien met mijn blog. Ik heb nog dozen vol met handwerk en die moeten allemaal nog in m’n shop. Maar het me leuk om daar eerst nog wat meer publiek voor te hebben. Ik dus naar Zwolle, met die visitekaartjes. En die legde ik op de tafel waar alle andere folders ook lagen. Maar later hoorde ik dat dat niet mocht. Daar moest ik eerst 150 euro voor betalen. Ja hallo!

Volgende minpunt. Ik maak graag praatjes en die contacten zijn ook juist zo leuk. Op zo’n beurs heb je zò contact met iemand die naast je staat of met een standhouder. Er is genoeg om over te praten. Natuurlijk geven al die praatjes ook volop geroezemoes. Maar kennelijk vindt de organisatie dat nog niet genoeg, want boven alles uit schettert de herrie ook nog eens uit de luidsprekers. Ze hebben daar gewoon de radio knalhard aan. Dat geeft een onaangename beurs-herrie waardoor je na een paar uur heel moe wordt.

Dat wist ik ook wel van andere keren en daarom had ik vanmorgen bedacht dat ik dan dit jaar gewoon twee keer zou gaan. Vandaag, omdat dat ineens goed uitkwam. En zaterdag, omdat ik dat al had afgesproken. Dan kan ik mijn energie over meerdere dagen verdelen. Maar je kan géén ticket kopen dat twee dagen geldig is. Terwijl dat bij andere handwerkevents wel kan. Dus moet ik gewoon twee keer toegang betalen.

Korting krijgen via het gratis beursmagazine ging ook al niet, want dat was weken van te voren al op. Je kon het niet meer aanvragen. Dus betaalde ik vanmorgen de volle mep, maar vond het niet leuk om te horen dat ik dan óók nog eens 150 euro zou moeten betalen om op een hoekje van de tafel wat kaartjes te mogen neerleggen. In combinatie met die schetterende radio krijg ik dan zo’n vervelend beurs-commercie-gevoel.

OK, dan de pluspunten. Die zijn er ook overvloedig! Ik heb hele leuke ontmoetingen gehad met standhouders, ik heb mooie handwerken gezien, ik heb genoten van de veelzijdigheid van de handwerkwereld en ik vond het allemaal best ok. Dus ga ik zaterdag nog een keer van A naar Z. Zwolle dus: daar wordt nog drie dagen lang een handwerkbeurs gehouden. Maar die gratis link van mij naar die commerciële beurs: daar kunnen ze naar fluiten! Maar dat hoor je toch niet boven die gekke radio uit.