Contact en verbinding

Op deze plek pauzeerden we even (onderweg van het ene dorpje naar het andere) en kwam de historische bus langsrijden die we deze dagen vaker zagen. De meeste mensen die de route reden, deden dat met eigen auto (of fiets) maar je kon ook gebruik maken van deze bus. Allemaal goed georganiseerd en ook als je niet in die bus ging zitten was het nog leuk om hem te zien rijden. Nostalgie van vroeger. Maar ook een illustratie van het thema: “De verbindende kracht van quilts”. Al die bezoekers werden met elkaar verbonden door die gezamenlijke interesse: kunstwerken van anderen zien, luisteren naar wat de maaksters daarover vertellen, bewondering uiten, vriendelijke woorden spreken. Ook dat laatste trof mij in dit gebeuren: er was veel vriendelijkheid. Zo stond ik hier nog even een eigen lappendeken te fotograferen (die foto liet ik gister al zien) toen een fietster stopte om even een praatje te maken. Ze vroeg of ze even kon helpen, want m’n deken waaide steeds weg. Wat aardig! Net zoals die bus heen-en-weer reed om de bezoekers van dienst te zijn, werden die bezoekers ook met elkaar in contact gebracht en dat was erg leuk. En we verzamelden visitekaartjes van de exposanten en winkeltjes en ik gaf na een gesprekje ook zelf wat kaartjes weg. Want het contact kan ook via internet nog verder worden voortgezet en ook dat is erg leuk.