Dagje museum (en nog wat serendipity)

museum
Deze week liet ik wat oude foto’s van museum-bezoeken zien maar we hadden ook zin om zelf weer eens iets te bezoeken. We gingen op weg. Als je de borden volgt is het niet moeilijk, maar onderweg kwamen we nog wat meer tegen. Een fotoverslag.


’s Morgens vroeg de snelweg op. Oktobermist. Af en toe willen we weidse verten zien. Dan is het tijd om weer even naar Groningen of Friesland te gaan.


Onderweg zijn er altijd leuke dingen te beleven. Serendipity: kijken waar je terecht komt als je ergens de snelweg af gaat en door de dorpen gaat rijden. We kwamen pompoenen tegen en kochten wat. Er lagen er genoeg, en m’n tas komt nu véél beter ruit als op die besjesfoto van vorige week.
Vlak voor vertrek was er nog een bestelling gekomen van een paar tijdschriften. Ik schreef gauw nog haar naam op de envelop en zag dat ze in het uiterste puntje van Zuid-Nederland woont. Geen tijd om eerst nog thuis naar de brievenbus te gaan, want we wilden weg. En het leek me leuk om die ergens in een dorpje in het noorden van Nederland op de post te doen. Zo kunnen die tijdschriften de grootst mogelijke afstand van Noord-Zuid overbruggen.

h
Op bezoek bij een bloglezeres, op een mooie locatie midden in de weilanden. Ze had een prachtige collectie naaigerei en oude klosjes garen. Zo mooi om te zien! Ik weet dat er veel meer handwerksters zijn die oude radeerwieltjes verzamelen en houten klosjes en mag deze foto laten zien ter inspiratie. Nog niet eerder zag ik de radeerwieltjes zò mooi opgehangen.

molen
Nu maar eens naar Leeuwarden, volgend jaar de culturele hoofdstad van Europa. Deze molen zie je als je van de noordkant de stad binnenrijdt. Natuur nadert cultuur. Een stad om af en toe naar toe te gaan, en de tocht ernaartoe is in ieder jaargetijde mooi om te maken.

“Die tas is te groot om mee naar binnen te gaan, mevrouw” gehaakt tasjekreeg ik bij de ingang van het Fries Museum te horen, doelend op de rode roman-stripes tas. “Weet ik”, zei ik en haalde dit tasje tevoorschijn. De tas en de jas gingen in de kluis, en een klein tasje ging mee naar binnen. Maar bij de ingang hingen bordjes dat je niet mag fotograferen, dus het fototoestel kon prettig in het tasje blijven. Lekker rustig. Geen foto’s dus van de grote tentoonstelling van het werk van Alma Tadema. Wel het oude gehaakte tasje van m’n tante.

dr
In de grote hal hing een metershoge afbeelding van één van de meest bekende schilderijen van deze spectaculaire tentoonstelling. En hier kon je wel foto’s maken. De titel van de tentoonstelling is: De klassieke verleiding. In het werk van één van de meest succesvolle schilder van de 19e eeuw zie je beeldschone vrouwen in fijne gewaden en mijmerende geliefden voor dromerige vergezichten. Zijn werk werd de basis voor regisseurs van spektakelfilms, die door zijn weergave van de klassieke oudheid beïnvloed werden. En daardoor werd ook een miljoenenpubliek bepaald bij deze romantische weergave van de oudheid.

gr
Op loopafstand van het Fries Museum bevindt zich ’t Andere Museum: een Pakhuis boordevol oltdimers, treinen en vooral: kant!
De treinen en de auto’s en de oude radio’s en meccano-opstellingen en de kant en het oude handwerk: alles is bij elkaar gebracht door het verzamelaarsechtpaar Geersing. We kregen een rondleiding door Mayken die bezoekers meeneemt op een kantreis door Europa aan de hand van het vele kant wat ze verzameld heeft. Ik kom er in een volgend blogje nog op terug.

d

Het tijdschrift Handwerken zonder Grenzen publiceerde in het september-nummer een artikel over Handwerken uit Peru vanwege deze tentoonstelling in het Pakhuis. Deze tentoonstelling wordt ondersteund door een eigen uitgave van het museum over dit handwerk en is opnieuw een illustratie hoe verzamel-liefde kan leiden tot het verdiepen en uitdragen van kennis over handwerk in andere culturen. Heel verrijkend.

a

Het werd tijd om naar huis te gaan. En opnieuw namen we een afslag van de snelweg, want we herinnerden ons dat er in Zwolle een concert werd gehouden van een artiest die dertig jaar geleden volle zalen trok met het muziekstuk Alfa en Omega. Nu was hij weer terug in Nederland en bracht hetzelfde werk ten gehore. Dat was een prachtig slot van ons dagje uit.
geweven band peru

Cultuur – Natuur.    Noord – Zuid.    Oud – Nieuw.    Alfa – Omega.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

4 gedachten over “Dagje museum (en nog wat serendipity)”

  1. Ik ben nu al een paar keer met het Boekenweekgeschenk naar Leeuwarden gereisd. De laatste keer was voor de tentoonstelling Breien.
    Altijd loop ik dan ook nog wat verder door, voorbij het standbeeld van Mata Hari, voor een bezoek aan het Andere Museum.
    Is het Fries Museum modern en strak en zakelijk, bij de familie Geersing voel je de warmte en passie waarmee alles is verzameld.
    Ik kom er graag ook al is het een hele reis vanuit het zuiden.

    1. Hallo Ine,
      Bedankt voor je reactie. Leuk en herkenbaar hoe je onder woorden brengt hoe je het contrast heb beleefd tussen deze twee musea. Ik hoopte in m’n blogje over te brengen dat bezoeken aan beide musea goed te combineren zijn.
      Voor eventuele anderen die dit willen: wij vonden het handig om in de parkeergarage direct naast het museum te parkeren, en daar de auto dan te laten staan als je naar ’t andere museum wilt lopen.

      Overigens maakte ik bij de kant-verzameling een praatje met een mevrouw die daar ook rondliep. Ze zei dat ze met haar man erover had gepraat om naar het Fries museum te gaan. “Ben je gek?” had ze gezegd. “Daar kun je over de hoofden lopen, dat doe ik niet hoor.” Dus gingen ze alleen naar het Pakhuis, en niet naar het Fries museum. Vond ik wel grappig.
      En inderdaad: de tentoonstelling in het Fries museum over Alma Tadema is zeer druk.

  2. Oktobermist schreef je……..dus toen ik vanmorgen de dichte wereld zag vanuit mijn raam besloot ik om niet terug onder de dekens te kruipen (wel heel verleidelijk) maar met mijn camera naar buiten te gaan.
    Prachtig die stille witte wereld.
    Iets minder de koude druppels in mijn nek….ik liep onder de bomen!!!
    De weinige geluiden gedempt…..een paard dat even naar de rand van de wei komt lopen in de hoop op een tractatie……..een paar mountainbikers die opdoemen uit de mist…….
    en nu aan een bakje koffie om weer op temperatuur te komen 🙂

    fijne zondag

    1. Hallo Ine, jij houdt dus ook van de zondagochtendstilte, en van de rust in de natuur. In elk jaargetijde is er wel wat te genieten. En na zo’n ochtendwandeling smaakte de koffie extra lekker!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meer lezen? Wellicht is dit interessant...

Scroll naar boven
Archief van de blogjes
Blogjes per week

De laatste 15 weken worden weergegeven

Blogjes per maand

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

Bedankt voor het bericht

Het bericht is succesvol verstuurd.

Bedankt hiervoor.