Damast op tafel

Bij een feestelijk gedekte tafel hoort damast!
Vroeger (dat wil zeggen: 2500 jaar voor Christus, want zò oud is damast al!) verstond men onder damast altijd zijden stof, die was geweven via een speciale weeftechniek. Maar later werd damast ook gemaakt van katoen, wol, linnen, halflinnen of kunstzijde. Het fascinerende van de weeftechniek is dat er allerlei motieven kunnen worden ingeweven. De techniek is via de zijderoutes al lang geleden naar het westen gekomen. In België en Nederland is ook een rijke damast-cultuur geweest. Begin dit jaar woonde ik een lezing bij van Sanny de Soete, die vertelde dat de techniek bij ons nu bijna verloren gaat, doordat er haast geen weverijen meer zijn die nog damast weven.
Kenmerkend voor damast is dat altijd groepen kettingdraad tegelijk bewogen worden. Dit in tegenstelling tot jacquard-weven waarbij elke kettingdraad afzonderlijk bewogen kan worden. Het mooie van damast-weefsel is de glanseffecten, die door de juiste lichtinval versterkt worden.
Voor hobbywevers is het een uitdaging om het eens zelf te proberen, en daar zijn twee leuke kleine boekjes voor: Damast, vroeger en nu en Damast op 4 schachten. Het schijnt dat de techniek niet al te ingewikkeld is en dat je door het opzetten van de schering in een speciaal getouw zelf ook die mooie glanseffecten kunt bereiken.
Maar ook alle niet-weefsters genieten van zo’n mooi gedekte tafel! Op paleis het Loo zijn alle kamers ingericht met prachtige tafels, gedekt met het mooiste serviesgoed wat schitterend uitkomt op een damasten ondergrond.
Speciale aandacht is er in deze laatste periode dat het paleis nog open is, ook voor het servetten vouwen. En ook dat is een oude gewoonte die het allermooiste uitkomt met servetten van damast. Damast-weven is een oud en rijk cultuur-ambacht, en damast past in een koninklijke entourage!