Op zondag maakten we na een welkome regenbui gelijk even een wandeling. Het was een beetje afgekoeld en gedurende een paar uur was het lekker fris. Ik had een kussen meegenomen (in de auto naar het wandelplekje), waarmee ik het contrast wil laten zien. Geen vrolijke velden vol bloeiende bloemen. Maar dorre en dramatische droogte. Ik denk dat voor mij deze foto kenmerkend is voor de zomer van 2018. Margriet-kussen in droog landschap.
We zouden sommige dingen graag anders zien, maar het ìs niet anders. En door de omstandigheden (die soms zwaar zijn) moeten we soms hard werken om het nog een beetje goed te houden. Maar het is ook goed om een vrolijke noot toe te voegen (en dat kan dus ook aan het landschap!)
De blogjes van vanmorgen en gister had ik beter om kunnen draaien, want we gaan zodadelijk tòch nog een keer naar Amersfoort om de verhuisauto van m’n dochter uit te zwaaien. En daarna weer naar m’n moeder, het is een drukke zomer…