M’n ouders waren één van de eersten die televisie kregen in de straat. Dat was in de zestiger jaren. Good old times, toen het leven nog overzichtelijk was. We keken naar de Fabeltjeskrant. Meneer de Uil doorspekte zijn betogen met politieke toespelingen en aan het eind kregen we een knipoog: “En nu maar lekker slapen. Welterusten”. Geen makkelijk op te volgen advies, om te gaan slapen temidden van al die onrust.
En dan juffrouw Ooievaar. Zij woonde in Huize Hoog Gelegen. Mooi toch! Daar wil ik ook wel wonen!
En nu maar lekker werken! Martha Hamster is al bezig. Ze zoekt voorraad voor de winter die komt. Goede dag gewenst!
2 gedachten over “De Fabeltjeskrant (aan de wand)”
Ze zijn enig. Via YouTube laat ik mijn kleinkinderen genieten van de Fabeltjeskrant.
Wat mooi dat dat kan hè?
En ga je dan ook de politiek van destijds uitleggen? Denk het zomaar van niet…