“We moeten onze woorden wegen op een goudschaaltje!.” Die uitdrukking gebruiken we wel eens, terwijl de meesten van ons nog nooit zo’n goudschaaltje hebben gezien. De betekenis van de uitdrukking voelen we wel aan: een verkeerd geplaatst woord kan soms zo’n groot effect hebben (meestal negatief) dat we eraan worden herinnerd toch vooral onze woorden voorzichtig te kiezen. Opdat de weegschaal niet naar de verkeerde kant doorslaat. Best wel een treffende volkswijsheid, en het af en toe goed is om daar af en toe aan herinnerd te worden. Maar hoe komt het nou dat ik dat goudschaaltje ook nog niet eens herkende toen ik er een afbeelding van zag? Dan is het wel duidelijk dat de spreuk echt véél langer in ons collectieve geheugen is geplant dan de kennis van dat ambacht! Ik had al een tijdje een geborduurde afbeelding van een man met een goudschaaltje in huis. Maar ik herkende het niet. Ik dacht dat het hier ging om een kleermaker. Tot ik het borduurwerk losmaakte uit de lijst en de naam zag afgedrukt op het canvas. Dit soort Tapisserie-borduurwerken worden gemaakt op voorbedrukt stramien, en dan wordt meestal ook de titel van het schilderij afgedrukt waar het borduurwerk een afbeelding van is. Ook wordt vaak de naam van de vroegere schilder vermeld. Hier is dat: S. Koninck.
Ik ben bezig om van dit mooie borduurwerk een nieuwe tapisserie-tas te maken. Eerst legde ik het schilderij op een paar stukken rib-stof, om een keuze te maken welk ik voor de afwerking ga gebruiken. De nieuwe tas is nog niet af, maar wordt erg mooi!