De triomf van de vrijheid van Consciëntie

De eerste keer een monumentale kerk binnenkomen is ‘awesome’. Je weet van te voren dat je iets bijzonders gaat zien. En je bent benieuwd wat dat met je doet. De ruimte, het licht, de grootsheid: het is prachtig!

De St.Janskerk in Gouda is wereldberoemd vanwege de 72 gebrandschilderde ramen. Via de audiotoer liet ik me rondleiden door de majestueuze ruimte.

Het was een indrukwekkende ontdekkingstocht langs bijbelse en historische taferelen vol menselijke emoties. Als laatste brengt de presentatie me bij raam 1. Het meest indrukwekkend van allemaal, vond ik. Hier wordt de triomf van de vrijheid van Consciëntie uitgebeeld. De gewapende vrouw op de triomfwagen was volgens het oorspronkelijk opschrift als de ‘beschermer van Tiranny’ geïdentificeerd. In dit 400 jaar oude raam, uit de tijd van de grondlegging van Nederland, zag ik het thema terug wat nu weer actueel is.

De tweede keer dat ik de kerk bezocht was voor een concert. Nu stond Maria centraal; haar werd veelvuldig ‘Ave’ toegezongen. Het was mooi, maar raakte m’n hart niet.
Op de derde dag woonde ik een kerkdienst bij. Een functionaris opende voor mij één van de poortjes en ik nam plaats tussen het maximaal toegestane aantal andere kerkgangers. Een volle kerk: een belevenis! Na de reformatie is de van oorsprong katholieke kerk door het stadsbestuur toegewezen aan de protestanten. Die geven hier al honderden jaren elke zondag bijbelwoorden door, vanaf de kansel die nu het middelpunt van de kerk is.

En die laten nog steeds het majestueuze orgel elke zondag klinken. Het was een verrijkende belevenis in een historische en profetische setting.

(De link naar handwerk zit in de eerste foto. Het tasje lag tijdens het concert tussen mij en de ietwat verre naaste in de kerkbank. Ze maakte een opmerking over het kleurrijke tasje, en vond het zo leuk passen bij de ramen. Daar deed ik het ook voor, zei ik.)