“De werking van licht en donker”. Zo noemde ik deze quilt twintig jaar geleden. Ik maakte er drie en een kleinere versie gaf ik aan m’n vader die veel met ‘Licht en donker’ bezig was en er boeken over schreef. Later kreeg ik die quilt weer terug. Dit exemplaar had ik de hele winter in m’n auto liggen, voor het geval dat ik een plekje tegenkwam waar ik hem even op wilde hangen. Gister was dat plekje er. Een weg dwars door de bossen. Op weg naar een bijzondere ontmoeting. We praatten over het licht in onze levens, over gezamenlijke achtergronden van onze ouders in Amsterdam, over de na-oorlogse jaren. Toen we terugreden was het donker. Ik ben nog onder de indruk van deze ontmoeting. En ik realiseer me: in ieders leven worden licht en donker afgewisseld. Er is veel donker en duister. Er is ook veel licht!
Het was al dagenlang donker en somber geweest hier midden op de Veluwe. En nèt toen we daar reden, op die weg dwars door de bossen, kwam de zon er even uit. De auto geparkeerd en even dat moment beleven.
M’n lappendeken is vochtig geworden van die hele winter in de auto. Nu kan ik hem weer laten drogen en opbergen.
“De werking van licht en donker”. Deze quilt was mijn manier om iets van mijn gedachten daarover weer te geven.