Dekbed quilt

Kijk: een mooie éénpersoonsquilt! Het is geen echte, maar een bedrukte dunne dekbedquilt. Ik nam hem twee weken geleden mee naar Groningen, toen we daar een weekend waren. Ik wist van een vorige keer dat we een ruime kamer zouden krijgen en daar kon ik hem mooi fotograferen. Een meegenomen eigen quilt maakt dat je je gelijk thuis voelt.

En nu nam ik hem vanmiddag nog een keer mee: naar Park de Hoge Veluwe. Middenin het park staat een meterslange muur. Dat wist ik nog van vorige bezoeken en die muur leek me wel wat om een quilt overheen te hangen. Ik wilde hem nog een keer fotograferen voordat ik hem in m’n shop zet.

Het was weer zo’n prachtige herfstdag, deze laatste dag van oktober. En het park was ook weer prachtig. We hebben dit jaar een abonnement en vanmiddag gingen we er weer eens heen. Bij de ingang vroegen we tot hoe laat het park open is. “Tot zeven uur”. Om iets over vijf ging de zon onder. Samen met anderen stonden we op een heuvel op een zandvlakte te kijken naar de oranje zonsondergang. En daarna bleven we nog een uur lang naar de kleurende lucht kijken. We voelden de nevel optrekken, we zagen het licht veranderen. Het werd killer, donkerder, maar nog steeds wilden we niet terug naar de auto. Het was zò mooi. We rekten het zo lang mogelijk, want dat maak je maar zo weinig mee, dat je nà zonsondergang nog zo lang in een natuurpark kunt blijven. We waren niet de enigen: opvallend veel mensen rekten hun verblijf tot vlak voor sluitingstijd. Nu had ik zin om de quilt om me heen te slaan. En ik fantaseerde: “Zullen we gewoon hier blijven, vannacht?” Luisteren naar de uilen, en kijken of we nog wat wilde zwijnen tegenkomen. De eerste sterren kwamen tevoorschijn, en we wachtten tot het nog wat donkerder werd. En toen gingen we maar weer naar huis. Dat is toch wel iets behaaglijker voor de nacht dan in het park blijven met een dunne dekbedquilt.