Delftsblauw kussentje met molentje

Ze heten ‘Delftsblauw’, die kleine borduurwerkjes die gemaakt zijn uit een Pako-pakketje. En die naam vind je natuurlijk overal want die hoort bij ons. Ik liet op koningsdag een Delftsblauw molentje zien wat ik die dag borduurde (hier linksonder op de foto). Ik heb nog meer van die oude kleine borduurwerkjes. Iemand schreef dat je er ook leuk een kussentje van kan maken. Gisteravond borduurde ik een randje onder het molentje rechtsonder. Het lapje was rond geknipt en om de omheining vierkant te krijgen moest ik tot ver in de hoeken borduren.

Ik legde het borduurwerkje op een ‘hemelkaart’, van een boek wat ik op hemelvaartsdag kocht. Ik wou er iets ‘hemelsblauw’ van maken. En daarna gauw het kussentje afgemaakt. Ik krijg wel eens de reactie dat ik veel kussentjes heb. Jawel, maar soms moet ik ze ook eerst nog màken.
Nu ligt het bij het Delftsblauwe bord van m’n moeder, en m’n andere blauwe spulletjes in de keukenkast. Die naam Delftsblauw heb ik vroeger zò vaak gehoord, dat moet gewoon zo blijven. Hemelsblauw is het ook wel, maar die naam hoort gewoon bij ons.